Javier Frana (2017) | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
25 grudnia 1966 | ||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||
Gra |
leworęczna, jednoręczny bekhend | ||||||||||||||||||
Status profesjonalny |
1986 | ||||||||||||||||||
Zakończenie kariery |
1997 | ||||||||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
3 | ||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
30 (24 lipca 1995) | ||||||||||||||||||
Australian Open |
3R (1987) | ||||||||||||||||||
Roland Garros |
4R (1994) | ||||||||||||||||||
Wimbledon |
3R (1991, 1993–1995) | ||||||||||||||||||
US Open |
4R (1994) | ||||||||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
7 | ||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
14 (25 maja 1992) | ||||||||||||||||||
Australian Open |
2R (1991, 1996) | ||||||||||||||||||
Roland Garros |
SF (1991) | ||||||||||||||||||
Wimbledon |
F (1991) | ||||||||||||||||||
US Open |
3R (1991) | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Javier Alberto Frana (ur. 25 grudnia 1966 w Rafaeli) – argentyński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca French Open 1996 w grze mieszanej, brązowy medalista gry pojedynczej igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992).
Jako zawodowy tenisista Frana występował w latach 1986–1997.
W grze pojedynczej awansował do 9 finałów rangi ATP World Tour, z których w 3 zwyciężył.
W grze podwójnej tenisista argentyński osiągnął 16 finałów ATP World Tour, z których 7 wygrał. W 1991 roku był uczestnikiem finału na Wimbledonie, w parze z Leonardem Lavalle. Spotkanie o tytuł para Frana–Lavalle przegrała z Johnem Fitzgeraldem i Andersem Järrydem.
W grze mieszanej tenisista argentyński zwyciężył w 1996 roku podczas French Open wspólnie z Patricią Tarabini. Pojedynek o tytuł zakończył się ich triumfem 6:2, 6:2 z Nicole Arendt i Lukiem Jensenem.
Przez całą karierę Frana reprezentował Argentynę w Pucharze Davisa. Rozegrał w turnieju łącznie 37 meczów, odnosząc 18 zwycięstw.
Frana 3 razy brał udział w igrzyskach olimpijskich, w 1988 roku w Seulu, w 1992 roku w Barcelonie i w 1996 roku w Atlancie. W Barcelonie wywalczył brązowy medal w grze podwójnej wspólnie z Christianem Miniussim. Mecz o udział w finale Argentyńczycy przegrali z Niemacmi Borisem Beckerem i Michaelem Stichem. Spotkania o brązowy medal wówczas nie rozgrywano.
W rankingu gry pojedynczej Frana najwyżej był na 30. miejscu (24 lipca 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 14. pozycji (25 maja 1992).
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 27 listopada 1988 | Itaparica | Twarda | Jaime Yzaga | 6:7, 2:6 |
Finalista | 2. | 14 lipca 1991 | Newport | Trawiasta | Bryan Shelton | 6:3, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 27 października 1991 | Guarujá | Twarda | Markus Zoecke | 2:6, 7:6(1), 6:3 |
Finalista | 3. | 11 lipca 1993 | Newport | Trawiasta | Greg Rusedski | 5:7, 7:6(7), 6:7(5) |
Zwycięzca | 2. | 31 października 1993 | Santiago | Ceglana | Emilio Sánchez | 7:5, 3:6, 6:3 |
Finalista | 4. | 13 listopada 1994 | Buenos Aires | Ceglana | Àlex Corretja | 3:6, 7:5, 6:7(5) |
Finalista | 5. | 23 kwietnia 1995 | Bermudy | Ceglana | Mauricio Hadad | 6:7(5), 6:3, 4:6 |
Finalista | 6. | 14 maja 1995 | Pinehurst | Ceglana | Thomas Enqvist | 3:6, 6:3, 3:6 |
Zwycięzca | 3. | 25 czerwca 1995 | Nottingham | Trawiasta | Todd Woodbridge | 7:6(4), 6:3 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 27 września 1987 | Barcelona | Ceglana | Christian Miniussi | Miloslav Mečíř Tomáš Šmíd |
1:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 31 stycznia 1988 | Guarujá | Twarda | Diego Pérez | Ricardo Acuña Luke Jensen |
1:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 22 maja 1988 | Florencja | Ceglana | Christian Miniussi | Claudio Pistolesi Horst Skoff |
7:6, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 11 lutego 1990 | Guarujá | Twarda | Gustavo Luza | Luiz Mattar Cássio Motta |
7:6, 7:6 |
Finalista | 3. | 7 lipca 1991 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Leonardo Lavalle | John Fitzgerald Anders Järryd |
3:6, 4:6, 7:6, 1:6 |
Finalista | 4. | 14 lipca 1991 | Newport | Trawiasta | Bruce Steel | Gianluca Pozzi Brett Steven |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 4 sierpnia 1991 | Los Angeles | Twarda | Jim Pugh | Glenn Michibata Brad Pearce |
7:5, 2:6, 6:4 |
Finalista | 5. | 13 października 1991 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | Leonardo Lavalle | Michiel Schapers David Rikl |
2:6, 7:6, 3:6 |
Finalista | 6. | 3 listopada 1991 | Búzios | Twarda | Leonardo Lavalle | Sergio Casal Emilio Sánchez |
6:4, 3:6, 4:6 |
Finalista | 7. | 24 maja 1992 | Bolonia | Ceglana | Javier Sánchez | Luke Jensen Laurie Warder |
4:6, 6:7 |
Finalista | 8. | 18 kwietnia 1993 | Charlotte | Ceglana | Leonardo Lavalle | Trevor Kronemann Rikard Bergh |
1:6, 2:6 |
Zwycięzca | 4. | 11 lipca 1993 | Newport | Trawiasta | Christo Van Rensburg | Byron Black Jim Pugh |
4:6, 6:1, 7:6 |
Zwycięzca | 5. | 19 września 1993 | Bordeaux | Twarda | Pablo Albano | David Adams Andriej Olchowski |
7:6, 4:6, 6:3 |
Finalista | 9. | 7 listopada 1993 | São Paulo | Ceglana | Pablo Albano | Sergio Casal Emilio Sánchez |
6:4, 6:7, 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 5 marca 1995 | Meksyk | Twarda | Leonardo Lavalle | Marc-Kevin Goellner Diego Nargiso |
7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 7. | 15 października 1995 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | Jonas Björkman | Guy Forget Patrick Rafter |
6:7, 6:4, 7:6 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 19 czerwca 1996 | French Open, Paryż | Ceglana | Patricia Tarabini | Nicole Arendt Luke Jensen |
6:2, 6:2 |