Amanita proxima

Amanita proxima
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaAmanitaceae
GeneroaAmanita
Espeziea Amanita proxima
Dumée, 1916
BasionimoaAmanita proxima
Mikologia
 
orriak himenioan
 
txapel ganbila
 
himenioa askea da
 
hankak eraztuna eta bolba dauzka
 
espora zuriak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Amanita proxima Amanitaceae familiako onddoa da.[1] Perretxiko pozoitsua da.

Sinonimoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Amanita ovoidea f. proxima (Dum.) E.-J. Gilbert. 1918.
Amanita ovoidea var. proxima (Dum.) Singer. 1947.
Amanita ovoidea var. proxima (Dum.) Kühner & Romagn. nom. inval. 1953.
Amanita solitaria var. proxima (Dum.) Bertaux. 1964.
Amanita ovoidea var. proxima (Dum.) Bon & Courtec. 1987. Doc. Mycol.

Deskribapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: Hasieran arrautza itxurakoa, gero bolba apurtu egiten zaio eta 5-22 (30) cm-ko diametroa duen kapela agertzen da, hasieran globo itxurakoa gero ganbil-lautua. Ertza ildaskatu gabea, errezel orokorraren hondarrek eragindako flokoso-irintsua eta heltzen denean makurretik laura. Azala leuna eta distiratsua, oro ar, errezel orokorraren hondarrik gabe eta kolore zuritik zuri-kremara eta batzuetan herdoil koloreko orbanekin.

Orriak: Libreak, estu, sabeldunak, zuriak eta erreflexu arrosaren bat dutenak.

Orri libreak: Kirtenera hurbiltzen diren orriak, baina ukitzen ez diotenak.

Hanka: Zilindrikoa, 8-15 x 1-2,5 cm-ko kolore zurikoa, eraztunaren ondarrekin eta oinarria erraboil samarrekoa, mintzezko bolba batez inguratua eta okre-lur kolorekoa.

Eraztuna goian eta apur bat mintzezkoa, baina iheskorra eta beti hondarrak uzten dituena.

Haragia: Zuria, usain ahulekoa eta zapore gozoegia duena, baina ez atsegina.[2]

Etimologia: Amanita grekotik dator eta Zilizia eta Siria arteko mendiari egiten dio erreferentzia, han oso ugariak ziren eta. Grezieraz beste esanahi bat ere badu, perretxikoa, kontzeptu orokor gisa.

Toxikotasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Toxikoa

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tamaina handiagoko Amanita ovoidea-rekin nahas daiteke, ukipen txikienarekin eskuak zikintzen dituzten eraztun eta oin irintsuekin.[3]

Frogatuta dirudi Amanita proxima toxikoa dela eta Amanita ovoidea berriz ez.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lur kareduneko artadi eta pinudietan hazten den espezie berozalea.

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Frantzia, Espainia, Portugal, Italia, Grezia, Israel, Krimeako penintsula eta Ontario.[4]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2001). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo EDITORIAL PIRINEO, 355 or. ISBN 84-87977-86-4..
  3. ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 298 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. ↑ Amanita proxima: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]