Cortinarius cyanites

Cortinarius cyanites
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaCortinariaceae
GeneroaCortinarius
Espeziea Cortinarius cyanites
Fr., 1838

Cortinarius cyanites Cortinariaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria. Zenbait autorek uste dute, toxikoa izan daitekeela.

Sinonimoak: Sphaerotrachys cyanites, Cortinarius alboviolaceus var. cyanites, Gomphos cyanites, Inoloma cyanites, Phlegmacium cyanites, Cyanicium cyanites.

Deskribapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 5 eta 7 cm bitarteko diametrokoa, ganbila, gero laua, more iluna, ezkatatxo hori-arrexka koloreko ugariz estalita; ertza oso biribildua barrurantz. Zahartzean ezkatak lodiagoak izaten dira.

Orriak: Hasieran urdin-more kolorekoak, gero arre-morexkak, nahikoa estu.

Hanka: 5 eta 8 cm bitarteko garaierakoa eta 1,5 eta 4 cm bitarteko lodierakoa, erraboil lodiarekin; goialdean urdin-morea, behealdean arre-sepia kolorekoa; goialdean ezkatatxo hori-arrexka kolorekoekin. Gortina zurixkarekin.

Haragia: Urdin-more bizi kolorekoa, ebakitzean gorri-arrosa kolorekoa bihurtzen da. Usaingabea.[2]

Etimologia: Cortinarius hitza, gortinatik dator, gortina eta guzti, errezelaren hondakin bereizgarriak direla eta. Cyanites epitetoa grekotik dator, urdin-turkesa, esan nahi duen, "kyanos" hitzetik. Haragiaren koloreagatik.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez da jangarria.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Cortinarius purpurascens delakoarekin nahas daiteke, hau ez da koloregabetzen, baina erreakzionatu egiten du iodoarekin, ukitzean oina urdindu egiten zaio.[4]

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Abuztutik urrira. Hostozabalen basoetan eta mistoetan. Urria.

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa.[5]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 208 or. ISBN 84-282-0865-4..
  3. ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 161 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  5. ↑ Cortinarius cyanites: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]