Kardu-ziza | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Pleurotaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Pleurotus | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Pleurotus eryngii Quél., 1872 | |||||||||||||||||||||||||||
Basionimoa | Agaricus eryngii | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Kardu-ziza[1] (Pleurotus eryngii) Pleurotaceae familiako perretxiko jangarri bat da.[2] Fungus hau, normalean, landareen sustraietan edo hondakinetan hazten da, batez ere umbeliferoen gainean, eta hainbat tokitan landu daiteke. Arrunta da Mediterraneo inguruko eskualdeetan (Europako hegoaldean, Afrikako iparraldean eta Ekialde Hurbilean), eta merkaturatzeko lantzen da gaur egun munduko toki askotan, batez ere Asian.
Pleurotus eryngii Pleurotus generoko espezierik handiena da. Genero berekoa da Pleurotus ostreatus ezaguna ere. Hanka zuri lodi eta haragitsua dauka, eta txapel txikia.
Txapela 5 eta 10 zentimetro artekoa da ale helduetan. Ganbila da jaiotzean, baina laster lautzen da, eta azkenean pixka bat hondoratzen da erdigunean. Kolore aldakorrekoa da, baina denak dira marroixkak (ilunetik ia zuriraino). Gainazal leuna du, eta ertza kiribildu egiten zaio ale gazteetan.
Orri oso dekurrenteak ditu (Pleurotus generoaren ezaugarri berezia da), oso estuak eta tartean orritxoak dituztela. Ale gazteetan zurixkak dira, geroago gris edo krema kolorea hartzen dute.
Hanka laburra eta potoloa da, kolore argikoa hasieran eta ilunagoa zahartzean. Orokorrean txapelaren albo batean hasten da, nahiz eta erdialdean ere izan daitekeen.
Haragi trinko eta zurruna du, zuria. Usain leuna eta zapore gozoa ditu.
Ozeano Atlantikotik Hego-mendebaldeko Asiaraino hedatzen da, Indiara iritsita. Genero bereko beste espezie batzuk ez bezala, kardu-ziza, izenak berak iradokitzen duen bezala, landare belarkaren bizkarroi ere bada.[3]
Urteko lehen agerraldia udaberrian izan ohi du, eta udazkenean berriro agertzen da.[4] Ia beti karduen eta apiazeoen sustraiei lotuta bizi da, lugorrietan, landu gabeko lursailetan eta bide bazterretan; oro har, landare ostalariak bizi diren tokietan.
Euskal Herrian, arruntagoa da gero eta hegoalderago. Ipar Amerika, Brasil, Europa, Errusia, Turkia, Israel, Erdialdeko Asia, Himalaiako eremua, Txina, Japonia.[5]
P. eryngii espezieen konplexu bat da, eta hainbat aldaera deskribatu dira.
Beste aldaera batzuk Ferulago, Cachrys, Laserpitium, eta Diplotaenia generoei lotuta deskribatu dira.[3]
Ikerketa molekularrek erakutsi dute Pleurotus nebrodensis kardu-zizari estuki lotuta dagoela, baina beste espezie bat dela.[3] Pleurotus fossulatus ere hurbileko beste espezie bat da.[3]
Perretxiko ezaguna da Euskal Herrian, batez ere hegoaldean, eta oso estimatua da.
Beste Pleurotus espezie batzuk bezala, kardu-zizak nematodoak erasotzen ditu eta horiek kontrolatzeko metodo bat izan daiteke.[8]