Katilu marroi haundi

Katilu marroi haundia
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaPezizomycetes
OrdenaPezizales
FamiliaPezizaceae
GeneroaPeziza
Espeziea Peziza repanda
Pers., 1808

Katilu marroi haundia (Peziza repanda) Pezizaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria. Kozinatu ondoren jan daiteke, baina baliorik gabea da.

Deskribapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: 2 eta 10 cm bitarteko diametrokoa, oinik gabe, kopa itxuran, ertza uhindua duela. Barruko aldea okre kolorekoa, ilun samarra; kanpoko aldea kolore berekoa hezea dagoenean, argiagoa, zuriraino, lehortzen doan heinean.

Haragia: Kolore zurikoa edo hurraren kolore zurbilekoa.[2]

Etimologia: Peziza terminoa, grekotik dator, oin txikiko onddoak izendatzen zituen "pezis" hitzetik. Repanda epitetoa berriz latinetik dator, goialdean eta barrurantz tolestuta, esan nahi duen "repandus" hitzetik. Bere formagatik.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzarako baliorik gabea.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Peziza arvernensis delakoarekin, pagoen azpian atera ohi dena. Baita, Peziza varia, Peziza cerea eta Peziza micropus espezieekin ere.[4]

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberrian eta udazkenean, multzo handietan, lurperatutako zur degradatuetan, zerrautsetan edo zelulosa dagoen edozein lekutan.[5]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerika, Europa, Australia, Zeelanda Berria.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 744 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 559 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3) ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 69 or. ISBN 84-87997-86-4..
  5. ↑ (Gaztelaniaz) Lotina, Roberto. (1985). Mil setas ibericas. Diputacion foral de vizcaya, 485 or. ISBN 84-505-1806-7..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]