Lactarius azonites | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Russulales |
Familia | Russulaceae |
Generoa | Lactarius |
Espeziea | Lactarius azonites Fr., 1838 |
Basionimoa | Agaricus azonites |
Lactarius azonites Russulaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarritasuna eztabaidatua. Badira parrilan prestatzen duten eskualdeak.
Sinonimoak: Lactarius fuliginosus var. albipes, Agaricus azonites (basionimoa).
Kapela: 3 eta 10 cm bitarteko diametrokoa, ganbiletik zabaldura, erdigunea irregularki deprimitua, ertza gaztetan inkurbatua (bukaeran errekurbatua), ildaskatua ez. Kapelaren azala lehorra, ez higrofanoa, matea, pruinaduna (geroago belusatua), gris-arre koloregabetu kolorekoa.
Orriak: Adnatu eta dekurrenteen bitartekoak, estu, beix kolorekoak, okre-izokin kolorera biratzen dutenak. Gorrixka bihurtzen den latex zuri ugarirekin, zapore melekakoa edo pikante samarrekoa.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: 3 eta 7 cm bitarteko garaierakoa, sarritan okertua, sendoa, zuri-beix kolorekoa, kolpatzean arrosa kolorea hartzen du.
Haragia: Trinkoa, pikortsua eta zurixka, ebaki ondoren 2 minutura arrosa bihurtzen da. Frutaren usain pixka batekin, zapore mingotsa lehenik eta pikantea gero. Espora-jalkina okre argi kolorekoa.[2]
Etimologia: Lactarius terminoa “lac” “lactis” esnetik dator, esneari dagokio. Latexa jariatzen dutelako ebakitzean edo haustean. Azonitez epitetoa, kapelak ez duelako eremu zirkularrik.
Jangarri kaskarra.[3]
Lactarius fuliginosus delakoak, oin grisa eta ilunagoa du (kapela bezalakoa). Lactarius acris espezieak letexa askoz pikanteagoa du. Lactarius fuliginosus var. albipes-ek kapela zuria eta zapore gozoa du (pikantea ez).[4]
Udan eta udazkenaren hasieran. Hostozabalen baso hezeetan (hariztiak, pagadiak, gaztainondoak, artadiak…) garaiera erdiko mendietan, penintsularen iparraldeko erdian. Nahiko arrunta.[5]
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia.[6]