Marasmio baratxuria | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Marasmiaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Mycetinis | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Mycetinis alliaceus A. W. Wilson & Desjardin, 2005
| |||||||||||||||||||||||||||
Basionimoa | Agaricus alliaceus | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Marasmio baratxuria (Marasmius alliaceus) Marasmiaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Batzuek baratxuriaren ordezko gisa erabiltzen dute. Lehortu daiteke, gero berriz hidratatzeko.
Sinonimoak: Agaricus alliaceus (Basionimoa), Agaricus plicatus, Hypophyllum alliaceum, Marasmius alliaceus, Mycena alliacea, Marasmius schoenopus, Marasmius alliaceus var. schoenopus, Marasmius rarus, Chamaeceras rarus, Chamaeceras alliaceus, Marasmius alliaceus var. subtilis, Mycetinis alliaceus f. subtilis.
Kapela: 1 eta 3 cm bitarteko diametrokoa, okre-arrosatik ia zurira doa kolorea. Ertz irregularra eta ildaskatua du.
Orriak: Itsatsiak, meheak eta estu, zurixkak edo pixka bat arrosak.
Hanka: Fistulosoa, luzea eta mehea, 6 - 10 cm-ko altuera eta 1 - 1,5 mm-ko lodierakoa. Kolore marroi oso iluna du, ia beltza.
Haragia: Oso mehea. Baratxuri usain handia du, batez ere hatzen artean estutzen bada; zapore mikatza.[2]
Etimologia: Marasmius hitza grekotik dator, "marasmius" hitzetik, eta lehortzea esan nahi du. Alliaceus epitetoa berriz latinetik dator, baratxuria esan nahi duen "allium" hitzetik. Bere usainagatik.
Sukaldaritzarako baliorik gabea.[3]
Baratxuri usaina duten Marasmio-rik handiena da, beraz nekez nahas liteke Marasmius scorodonius delakoarekin, honek usain bera duen arren askoz txikiagoa da.[4]
Udazkenean hostozabaletan, zur deskonposatuetan edo lurperatutako egur hondarretan, hala ere, batzuetan badirudi goroldiotan ateratzen dela.[5]
Ipar Amerika, Venezuela, Errusia, Europa eta Tasmania.[6]