Neofavolus alveolaris

Neofavolus alveolaris
Irudi gehiago
Sailkapen zientifikoa
Erreinua	Fungi
Klasea	Agaricomycetes
Ordena	Polyporales
Familia	Polyporaceae
Generoa	Neofavolus
Espeziea	Neofavolus alveolaris K. Sotome & T. Hattori, 2016
Basionimoa	Merulius alveolaris
Mikologia
poroak himenioan   txapel okertua   himenioa dekurrentea da   hanka biluzik dago   espora zuriak dauzka   saprobioa da   ez da jangarria Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Neofavolus alveolaris Polyporaceae familiako onddo espezie bat da.^[1]

Sinonimoak: Merulius alveolaris , Polyporus mori, Favolus peponinus, Polyporellus alveolaris, Polyporus alveolaris, Favolus europaeus.

Deskribapena

Kapela: 5 eta 6 cm bitarteko diametrokoa, haragitsu-elastikoa, mehea, orbikularra edo giltzurrun formakoa, hasieran ertza beherantz biribildua, gero zabaldua, uhindua edo lobulatua; lehoi-okre antzeko kolorekoa; hasieran ezkatatsua, geroago glabro samarra.

Poroak: Handiak, tolestura txiki kamuts eta puztuek osatzen dute lehenik, gero estu anastomizatutako orriez, heltzean ebaketa akutua eta urradura-finbriatua, azkenik poro angeluar-obalatuak, serie erradialetan eta zirkularretan antolatuak; okre antzeko edo lasto kolorekoak.

Hanka: Oso laburra. (0,4-0,6 cm), alboan, ia kolore berekoa eta pixka bat ilunagoa oinarrian.

Haragia: Zurixka, elastikoa, usain eta zapore nabarmenik gabe.^[2]

Jangarritasuna

Ez da jangarria.

Nahasketa arriskua

Poroen forma oso handi eta ia angeluzuzenagatik eta oinean, hondoko ilerik ezagatik ezagutzen da.

Sasoia eta lekua

Hostozabalen enborretan (Morus alba. Cerasus acida, etab.)

Banaketa eremua

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Puerto Rico, Kolonbia, Brasil, Europa, Errusia, Kaukasia, Txina, Himalaiako eremua, Vietnam, Taiwan, Madagaskar, Hegoafrika, Australia.^[3]

Erreferentziak

1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
2. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 501 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
3. Neofavolus alveolaris: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak