Xeromphalina cauticinalis

Xeromphalina cauticinalis
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaMycenaceae
GeneroaXeromphalina
Espeziea Xeromphalina cauticinalis

Xeromphalina cauticinalis Mycenaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jangarria, denbora luzez egosi ondoren mikatza kentzeko, nahaskietan erabil daiteke. Baina ez du sukaldaritzako interesik, oso haragi gutxi duelako eta kalitate gastronomiko eskasekoa.

Deskribapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kapela: 1 eta 2 cm bitarteko diametrokoa, ganbila, unbilikatu samarra. Hori-lehoi kolorekoa edo azafrai kolorekoa, mintzezkoa. Ertza ildaskatua.

Orriak: Zabal samar, subdekurrenteak, kapelaren kolore berekoak.

Hanka: Fistulosoa, horixka goialdean orrietatik gertu; gainerakoa burdin kolorekoa, ia beltza. Erraboil formako zabalgune batekin amaitzen da. Gainazala hareatsua bezalakoa. 2,5 eta 5 cm bitarteko luzerakoa eta 1 eta 1,5 cm bitarteko diametrokoa.

Haragia: Mehea, mintzezkoa, hori-okre kolorekoa.[2]

Etimologia: Xeromphalina terminoa grekotik dator, lehorra, idorra, esan nahi duen "xerós" hitzetik, eta zilbor, zilbor txiki, esan nahi duen "omphalos" hitzetik. Bere zilbor lehorragatik. Cauticinalis epitetoa, mikatza delako du.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez du balio gastronomikorik.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Habitata, oinaren kolorea eta erraboila kontuan hartzen baditugu, nahastezina.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udan eta udazkenean. Mendiko koniferoen eroritako pinu-orratzetan. Ugaria, ehunka alerekin estaltzen du lurzorua, eta belar edo azikulen gainean nabarmentzen da.

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa, Islandia, Australia, Errusia, Hego Korea, Japonia, Honduras eta Ipar Amerika.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 281 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]