Diego Forlán

Diego Forlán
embaxador de bona voluntá d'UNICEF

Vida
Nacimientu Montevidéu, 19 de mayu de 1979[1] (45 años)
Nacionalidá Bandera de Uruguái Uruguái [2]
España [3]
Llingua materna castellanu
Familia
Padre Pablo Forlán
Hermanos/es Alejandra Forlán
Familia
Estudios
Llingües falaes castellanu
inglés
Oficiu
Oficiu futbolista
Trayeutoria
  Equipu
2015– Club Atléticu Peñarol
2014–2015 Cerezo Osaka 42(17)
2012–2014 Sport Club Internacional 34(10)
2011–2012 Football Club Internazionale Milano 18(2)
2007–2011 Club Atlético de Madrid 134(74)
2004–2007 Villarreal Club de Fútbol 106(54)
2002–2004 Manchester United Football Club 63(10)
1997–2002 Club Atlético Independiente 80(37)
– Extremadura Unión Deportiva
  Seleición nacional
2002–2014   seleición masculina de fútbol d'Uruguái 112(36)
1999–1999   seleición masculina de fútbol sub-20 d'Uruguái
  Entrenador
2019–   Club Atléticu Peñarol
Posición o especialidá delanteru
Pesu 78 kg
Altor 180 cm
Premios
Seudónimos Cachavacha
diegoforlan.com
Cambiar los datos en Wikidata

Diego Forlán Corazo (19 de mayu de 1979, Montevidéu) ye un futbolista uruguayu. Xuega como delanteru y el so últimu equipu foi'l Kitchee Sports Club de la Lliga Premier de Hong Kong.

Llogró dos Botes d'Oru nes temporaes 2004-2005 y 2008-2009,[5] amás del Balón d'Oru al meyor xugador de la Copa Mundial de Fútbol de 2010.[6][7] Ye tamién el segundu xugador con más partíos apostaos na historia de la seleición uruguaya, con 113 participaciones.[8]

Ye consideráu unu de los meyores futbolistes de la historia d'Uruguái, como tamién unu de los meyores futbolistes del Villarreal Club de Fútbol.

Trayeutoria

[editar | editar la fonte]

Fíu del tamién futbolista Pablo Forlán y nietu per llinia materna de Juan Carlos Corazzo (direutor téunicu de la seleición d'Uruguái nel Mundial de 1962),[9] empecipiar nel tenis,[9] pero depués decidió siguir cola tradición familiar y dedicase al fútbol.[9]

Independiente

[editar | editar la fonte]

En xugando nes inferiores del Danubio Fútbol Club y de Club Atlético Peñarol,[10] pasó a Independiente de Avellaneda, n'Arxentina,[10] club nel que recaló con 17 años.[11] Debutó nel primer equipu'l 25 d'ochobre de 1998[11].

Manchester United

[editar | editar la fonte]

Dempués del so pasu pola Lliga Arxentina, fichó pol Manchester United d'Inglaterra, en xineru de 2002, por pidimientu espresa de Sir Alex Ferguson.[12] Depués d'un entamu irregular na so primer media temporada, na que nun pudo anotar goles, ganó la Premier League na temporada 2002-03[13] y la FA Cup en 2003-04.[13] Nel so pasu pol club inglés anotó 17 goles.[13]

Villarreal

[editar | editar la fonte]

El 31 d'agostu de 2004 foi tresferíu al Villarreal d'España,[14] onde ganó'l Troféu Pichichi de la lliga española y la Bota d'Oru europea (que compartió col xugador francés del Arsenal, Thierry Henry) al anotar 25 goles mientres la temporada 2004-05,[15] contribuyendo decisivamente a que'l Villarreal rematara la Lliga en tercer puestu.[16] Nel mesmu añu que ganaron la Copa Intertoto de la UEFA, Diego Forlán consagróse amás como'l máximu goliador de la historia del Villarreal con 59 goles.

Atlético de Madrid

[editar | editar la fonte]
Forlán cola alternativa en 2006.
Xugando nel Atlético de Madrid.
Forlán nun partíu de Lliga de Campeones col Atlético de Madrid.

El 30 de xunu de 2007 confirmóse'l so fichaxe pol Atlético de Madrid[17] por 23 millones d'euros, más primes en función d'oxetivos consiguíos. El 8 de mayu de 2008, convertir nel máximu goliador uruguayu de la Lliga española con 69 goles, superando a José Luis Zalazar quien tenía 67 goles. Forlán marcó'l so gol 69 contra'l Español. Mientres la temporada 2008-09 el xugador uruguayu del Atlético de Madrid fíxose nuevamente col Troféu Pichichi y la Bota d'Oru, marcando 32 goles y nel so país dióse-y el premiu Charrúa d'Oru, que reconoz al meyor deportista uruguayu en cada temporada.[18]

Cristiano Ronaldo y Diego Forlán.

Na temporada 2009-10, Diego Forlán tuvo un papel fundamental nel ésitu n'Europa del Atlético de Madrid al marcar cinco de los últimos seis goles del so equipu na UEFA Europa League, que llevaron a la conquista del títulu. El so gol al Valencia en cuartos de final, los dos al Liverpool en semifinales y los dos na gran final contra'l Fulham, na cual foi escoyíu meyor xugador del alcuentru, instaláron-y pa siempres nel pedestal históricu roxiblancu. Na Lliga española marcó 18 goles en 31 partíos, pa cerrar la temporada con cifres de 28 tantos en 46 alcuentros.[19] La temporada 2010-11 nun pudo tener meyor entamu pos el 27 d'agostu de 2010 consigue'l so segundu títulu como atléticu al ganar la Supercopa d'Europa al Inter de Milán por 2-0. Sicasí sufrió depués una serie d'altibaxos mientres el restu de la temporada. El 30 de xineru de 2011, apostó nel Vicente Calderón el so partíu númberu 500 ente los distintos clubes nos que xugó, frente al Athletic de Bilbao na ventena primer xornada de la lliga, terminando l'alcuentru con derrota por 0-2. Col so gol ante'l Villarreal, el 5 de marzu de 2011, entró nel top 10 de los máximos goliadores en Primer División de la historia del Atlético de Madrid.[20]

Inter de Milán

[editar | editar la fonte]

A fines d'agostu de 2011, foi ficháu pol Inter de Milán.[21] L'uruguayu despidióse llogrando dos títulos, una Bota d'Oru y 96 goles como raxón, lo que-y converten nel décimu máximu goliador de la historia del club en Primer División.[22]

El 11 de setiembre d'esi añu debutó col Inter de Milán na segunda xornada de lliga (la primer xugada, una y bones la primer xornada foi retardada por cuenta de una fuelga de xugadores), convirtiendo un gol na derrota 4-3 ante'l Palermo. Nueve díes dempués, nuna nueva gana ante'l Novara por 3-1, Forlán xugó'l partíu númberu 600 de la so carrera. El 23 de febreru de 2012 debutó col Inter na Lliga de Campeones na derrota por unu a cero ante'l Olympique de Marseille nel partíu d'ida de los octavos de final. Forlán nun pudo participar na fase de grupos col Inter por xugar yá na Europa League col Atlético de Madrid. El 7 d'abril de 2012 xugó, frente al Cagliari, el so partíu númberu 400 de lliga anotando un total de 177 goles ente les distintes lligues nes que xugó: arxentina, inglesa, española y italiana. Esti partíu, correspondiente a la trigesimoprimera xornada de la Serie A, remató con empate a dos.

Internacional

[editar | editar la fonte]

Tres una temporada nel Inter d'Italia, foi ficháu en xunetu de 2012 pol Inter de Porto Alegre.[23] El debú col so nuevu club producióse'l 28 de xunetu nun alcuentru ante'l Vasco da Gama correspondiente a la Serie A qu'acabó empate a cero, ente que el 2 de setiembre anotó los sos primeros dos goles con Internacional na victoria por cuatro a unu ante Flamengo, correspondiente a la ventena primer xornada de lliga.

Cerezo Osaka

[editar | editar la fonte]

Tres una irregular campaña col Internacional, onde nun participó de la Copa Libertadores y l'equipu remató nel 14ᵘ puestu del Brasileirao, en xineru de 2014 Forlán robló contratu col Cerezo Osaka de la J1 League de Xapón hasta avientu del mesmu añu.[24]

El 20 de marzu de 2014 Forlán cerró'l marcador de la goliada de la Cerezo Osaka por 4-0 contra'l Buriram United, compitiendo pola Champions League asiática.

Peñarol

[editar | editar la fonte]

En xunu de 2015 el Cerezo Osaka decide nun estender el contratu del uruguayu. El xugador de 36 años foi despidíu a lo grande, con una gran reconocencia per parte del club nipón, los sos compañeros y l'enchida qu'aclamó'l so nome y realizó delles banderes d'agradecimientu.[25]

El 9 de xunetu de 2015 vuelve a la so tierra natal depués de 18 años nel esterior, por que un día dempués, seya presentáu oficialmente en Peñarol d'Uruguái, roblando un contratu per un añu y mediu.[26][27] llogrando'l Tornéu Apertura'l día 6 d'avientu de 2015 frente a Mocedá pol Campeonatu Uruguayu.

El 21 de febreru de 2016 Forlán marca'l so primera hat-trick en Peñarol en ganando por 5-1 a Defensor Sporting pol Campeonatu Uruguayu 2015-16.

El 12 de xunu de 2016 gana'l Campeonatu Uruguayu 2015-16 , depués de que Peñarol venciera a Plaza Colonia 3 a 1 na final, termino apurriendo 8 goles y 12 asistencies, en 34 partíos apostaos. Finalmente'l 14 de xunu'l xugador convoca a una conferencia de prensa p'anunciar la so salida de Peñarol.

Kitchee SC

[editar | editar la fonte]

El 4 de xineru de 2018 Diego Forlán, con 38 años, punxo camín de Hong Kong, p'apostar la BOCG Life Hong Kong Premier League col Kitchee Sports Club. En Mayu 2018 anuncia'l so retiru del Kitchee Sports Club.

Seleición nacional

[editar | editar la fonte]
Diego Forlán mientres un partíu cola seleición.

Foi internacional cola Seleición de fútbol d'Uruguái 112 vegaes y marcó 36 goles. El so debú cola seleición foi'l 27 de marzu de 2002, nun partíu amistosu frente a Arabia Saudita apostáu na ciudá de Riyad.

Nel Mundial de 2002 marcó un gol nel empate 3-3 frente a Senegal, cuando la so seleición quedó esaniciada del tornéu. Nesti alcuentru, realizó'l so debú nun Mundial al empecipiase la segunda metá del partíu, cuando la so seleición cayía ganada 0-3 nel entetiempu. Como con otros xugadores, el discutiniu n'Uruguái sobre la so tardida inclusión, xiró en redol a que'l so representante nun yera "Paco" Casal, un influyente empresariu nel mediu deportivo y popular uruguayu.

Na era Fossati el delanteru foi convocáu pa tolos cotejos de Uruguái, tantu na Copa América 2004, na qu'algamó'l tercer llugar, como nes eliminatories d'Alemaña 2006. Néstes convirtió seis goles, incluyendo dos nel empate 3-3 frente a Brasil nel Maracaná en diendo perdiendo por 0-2, pero perdió'l partíu revancha del repechaje frente a Australia por una mancadura.

Sol mandu d'Óscar Washington Tabárez, na Copa América 2007 foi una de les figures uruguayes más destacaes del tornéu, contribuyendo con tres goles al llogru d'un cuartu llugar, amás de convertir siete goles nes eliminatories de Sudáfrica 2010.

Nel Mundial de 2010, Forlán foi pieza clave del ésitu de la seleición charrúa que llegó a les semifinales del tornéu, compartió'l títulu de goliador de la competición y foi condecoráu col Balón d'Oru, premiu dau al meyor xugador del tornéu.

Depués del mundial nun consiguió convertir goles nos amistosos que la seleición apostó en preparación pa la Copa América 2011. Sicasí, cortó esti periodu de seca con dos goles na final frente a Paraguái que terminaría ganando l'escoyíu uruguayu por 3-0, llogrando la decimoquinta copa na so historia, récor nel palmarés de la competición.

El 12 de mayu de 2014 l'entrenador de la seleición uruguaya, Óscar Washington Tabárez, incluyó a Forlán na llista provisional de 25 xugadores colos qu'empecipió la preparación pal Copa Mundial de Fútbol de 2014.[28][29][30] Finalmente foi confirmáu na llista definitiva de 23 xugadores el 31 de mayu.[31][32][33] Anunció'l so retiru de la seleición en marzu de 2015.[34]

Partíos

[editar | editar la fonte]

Apostó un total de 112 partíos cola seleición uruguaya, de los cualos ganó 42, empató 35 y perdió 32, contribuyendo a una efectividá del 49,7% de Uruguái nos alcuentros qu'apostó. Foi titular en 96 partíos ente qu'entró como suplente n'otros 13. Convirtió 36 goles, con un permediu de 0,35 anotaciones per partíu.

Participaciones en Copes del Mundu

[editar | editar la fonte]
Mundial Sede Resultáu Partíos[35] Goles[35]
Copa Mundial Xuvenil de 1999  Nixeria Cuartu llugar 4 1
Copa Mundial de Fútbol de 2002 Bandera de Corea del Sur Bandera de Xapón Corea del Sur y Xapón Primer fase 1 1
Copa Mundial de Fútbol de 2010 Bandera de Sudáfrica Sudáfrica Cuartu llugar 7 5
Copa Mundial de Fútbol de 2014 Bandera de Brasil Brasil Octavos de final 2 0

Goles en Copa Mundial de Fútbol

[editar | editar la fonte]
# Fecha Llugar Oponente Marcador Resultáu Competición
1 11 de xunu de 2002 Estadiu Mundialista de Suwon, Suwon, Corea del Sur Bandera de Senegal Senegal 2:3 3:3 Mundial 2002
2 16 de xunu de 2010 Estadiu Loftus Versfeld, Pretoria, Sudáfrica Bandera de Sudáfrica Sudáfrica 1:0 3:0 Mundial 2010
3 2:0
4 2 de xunetu de 2010 Estadiu Soccer City, Johannesburgu, Sudáfrica Bandera de Ghana Ghana 1:1 1:1 (4:2 pen.)
5 6 de xunetu de 2010 Estadiu Green Point, Ciudá del Cabu, Sudáfrica Bandera de Países Baxos Países Baxos 1:1 2:3
6 10 de xunetu de 2010 Estadiu Nelson Mandela Bay, Port Elizabeth, Sudáfrica Bandera d'Alemaña Alemaña 2:1 2:3

Copa Mundial de Fútbol Sudáfrica 2010

[editar | editar la fonte]
Ver tamién: Uruguái na Copa Mundial de Fútbol de 2010
Forlán cola pelota mientres el partíu contra Ghana polos cuartos de final.

Diego Forlán tuvo una escelente participación cola seleición uruguaya. Nel primer partíu de la fase de grupos el so rival foi la seleición de Francia y llograron un pálidu empate ensin goles, pero a pesar d'ello llevó'l premiu de Estadístiques de la Copa Mundial de Fútbol de 2010#Xugador del partíu Xugador Budweiser del partíu.[36] Nel segundu partíu, xugáu'l día 16 de xunu de 2010, ganó en forma inapellable a la seleición de Sudáfrica, anfitriona del mundial por 3-0 y convirtió dos goles, unu d'ellos de penal y tamién foi escoyíu xugador del partíu.[37] Nel so tercer y postreru partíu de primer ronda, xugáu'l día 22 de xunu de 2010, tuvo una bona participación, apaeciendo nel primer y únicu gol del so compañeru Luis Suárez ante la seleición de Méxicu, llevándose asina'l primer llugar del grupu A con siete puntos.[38] Coles mesmes, nel partíu de cuartos de final contra Ghana, Forlán punxo l'empate a unu nel marcador con un golazu de tiru llibre, y convirtió unu de los penaltis de la tanda final que dio a la so seleición el pase a semifinales, llevándose per tercer vegada'l premiu al meyor xugador del partíu. En semifinales, xugó contra los Países Baxos, dio una memorable actuación y anotó el gol qu'empató momentáneamente n'unu'l partíu, pero a la fin nun foi abondu, yá que la so seleición perdió 3-2. Nel partíu contra la seleición alemana, pol tercer y el cuartu puestu, Forlán anotó'l 2-1 parcial a favor del escoyíu uruguayu a los 51' del partíu con una volea dende'l cantu del área, depués d'un centru del so compañeru d'equipu Arévalo Ríos, no que foi'l meyor gol del mundial.[39] Sicasí con goles de Jansen y de Khedira, {{sel|Alemaña llevó'l tercer puestu venciendo por 3-2.

Compartió con 5 anotaciones el primer llugar na tabla de goliadores con Thomas Müller, Wesley Sneijder y David Villa y formó parte del equipu de les estrelles. Amás, consiguió'l Balón d'Oru al meyor xugador del mundial, recibiendo 23,4% de los votos de les persones acreditaes pola FIFA, formando tamién parte del equipu ideal del mundial.[40]

Participaciones en Copa Confederaciones

[editar | editar la fonte]
Copa Sede Resultáu Partíos Goles
Copa Confederaciones 2013 Bandera de Brasil Brasil Cuartu llugar 4 1

Participaciones en Copa América

[editar | editar la fonte]
Copa Sede Resultáu Partíos[41] Goles[41]
Copa América 2004  Perú Tercer llugar 6 1
Copa América 2007  Venezuela Cuartu llugar 6 3
Copa América 2011 Bandera d'Arxentina Arxentina Campeón 6 2

Copa América Venezuela 2007

[editar | editar la fonte]

Diego Forlán tuvo una bona participación nesta Copa América 2007, na qu'anotó 3 goles: 2 nun partíu contra Venezuela de cuartos de final, lo que-y significó'l pasaxe de la seleición uruguaya a la semifinal onde convirtió un gol contra Brasil. Nesta, sicasí, falló un penal na definición dende los once pasos pa desequilibrar l'empate ente Uruguái y Brasil nos 90 minutos de 2-2 (onde l'arqueru brasilanu adelantrar de la llinia del arcu notablemente y l'árbitru nun marcó la falta), siendo unu de los trés marrados que-y produció la derrota a la "Celeste" por 5-4 en dicha guerra.

Copa América Arxentina 2011

[editar | editar la fonte]
Diego Forlán mientres la final de la Copa América 2011.
Ver tamién: Uruguái na Copa América 2011

Diego Forlán llogró'l so primer títulu cola seleición uruguaya na Copa América 2011, na que comandó l'ataque uruguayu xunto a Luis Suárez mientres los 6 partíos del tornéu. A nivel personal foi condecoráu col premiu a meyor xugador del partíu nel trunfu de la fase de grupos frente a Méxicu y convirtió dos goles, dambos na final del tornéu frente a Paraguái, que terminó 3-0.

Con esti títulu, Diego Forlán ye'l tercer miembru de la so familia en coronase campeón d'esti tornéu. El so güelu, Juan Carlos Corazzo, y el so padre, Pablo Forlán, fueron campeones nel pasáu.[42]

Clubes

[editar | editar la fonte]
Club País Añu
Independiente Bandera d'Arxentina Arxentina 1997 - 2002
Manchester United Bandera de Inglaterra Inglaterra 2002 - 2004
Villarreal  España 2004 - 2007
Atlético de Madrid  España 2007 - 2011
Inter de Milán  Italia 2011 - 2012
Inter de Porto Alegre Bandera de Brasil Brasil 2012 - 2013
Cerezo Osaka  Xapón 2013 - 2014
Peñarol Bandera de Uruguái Uruguái 2015 - 2016
Mumbai City Bandera de India India 2016 - 2017
Kitchee Bandera de Ḥong Kong Ḥong Kong 2018 - Presente

Estadístiques

[editar | editar la fonte]

Clubes

[editar | editar la fonte]
Actualizáu d'alcuerdu al postreru partíu xugáu'l 13 de mayu de 2018.
Club Div. Temporada Lliga Rexonal(1) Copes Nacionales(2) Torneos Internacionales(3) Total(4) Media Goliadora
Part. Goles Asist. Part. Goles Asist. Part. Goles Asist. Part. Goles Asist. Part. Goles Asist.
Independiente
Bandera d'Arxentina Arxentina
1ª 1998 2 0 0 — — — 2 0 0 0,00
1999-00 24 7 2 — — — 24 7 2 0,29
2000-01 36 18 4 — — 4 1 0 40 19 4 0,48
2001 18 12 2 — — 7 2 1 25 14 3 0,56
Total Club 80 37 8 0 0 0 0 0 0 11 3 1 91 40 9 0,44
Manchester United FC
Bandera de Inglaterra Inglaterra
1ª 2002 13 0 0 — — 5 0 0 18 0 0 0,00
2002-03 25 6 3 — 7 2 1 13 1 0 45 9 4 0,20
2003-04 24 4 4 — 3 2 0 4 2 1 31 8 5 0,26
2004 1 0 0 — 1 0 0 — 2 0 0 0,00
Total Club 63 10 7 0 0 0 11 4 1 22 3 1 96 17 9 0,18
Villarreal CF
 España
1ª 2004-05 38 25 7 — 1 0 0 — 39 25 7 0,64
2005-06 32 10 6 — 2 0 0 13 3 1 47 13 7 0,28
2006-07 36 19 1 — 4 1 0 2 1 1 42 21 2 0,50
Total Club 106 54 14 0 0 0 7 1 0 15 4 2 128 59 16 0,46
Atlético de Madrid
 España
1ª 2007-08 36 16 1 — 6 1 1 11 6 2 53 23 4 0,43
2008-09 33 32 9 — 3 1 0 9 2 1 45 35 10 0,78
2009-10 33 18 6 — 6 3 1 17 7 1 56 28 8 0,50
2010-11 32 8 5 — 3 1 0 7 1 0 42 10 5 0,24
2011 — — — 2 0 1 2 0 1 0,00
Total Club 134 74 21 0 0 0 18 6 2 46 16 5 198 96 28 0,49
Inter de Milán
 Italia
1ª 2011-12 18 2 2 — — 2 0 0 20 2 2 0,10
Total club 18 2 2 0 0 0 0 0 0 2 0 0 20 2 2 0,10
SC Internacional
Bandera de Brasil Brasil
1ª 2012 19 5 1 — — — 19 5 1 0,26
2013 15 5 1 13 9 3 8 3 1 — 36 17 5 0,47
Total Club 34 10 2 13 9 3 8 3 1 0 0 0 55 22 6 0,40
Cerezo Osaka
 Xapón
1ª 2014 26 7 1 — 3 0 0 6 2 1 35 9 2 0,26
2ª 2015 16 10 3 — — — 16 10 3 0,63
Total Club 42 17 4 0 0 0 3 0 0 6 2 1 51 19 5 0,37
Peñarol
Bandera de Uruguái Uruguái
1ª 2015-16 31 8 12 — — 3 0 0 34 8 12 0,24
Total Club 31 8 12 0 0 0 0 0 0 3 0 0 34 8 12 0,24
Mumbai City FC
Bandera de India India
1ª 2016 12 5 3 — — — 12 5 3 0,42
Total Club 12 5 3 0 0 0 0 0 0 0 0 0 12 5 3 0,42
Kitchee SC
Bandera de Ḥong Kong Ḥong Kong
1ª 2018 7 5 1 — 2 1 1 5 0 1 14 6 3 0,43
Total Club 7 5 1 0 0 0 2 1 1 5 0 1 14 6 3 0,43
Total Carrera style="background:
  1. 000000 " align=center|527
 222 74 13 9 3 49 15 5 110 28 11 699 274 93 0,39
(1) Inclúi datos del Campeonatu Gaúcho (2013)
(2) Inclúi datos de la Copa de la Lliga d'Inglaterra / FA Cup / Community Shield (2002-04); Copa del Rei (2004-11); Copa de Brasil (2013); Copa del Emperador / Copa J. League (2014); Copa FA de Hong Kong (2018-Act.).
(3) Inclúi datos de la Copa Mercosur (2000-01); Copa Intertoto de la UEFA (2006-07); Supercopa d'Europa (2010); Copa de la UEFA/Lliga Europa de la UEFA (2007-11); Lliga de Campeones de la UEFA (2002-12); Copa Libertadores (2016); Lliga de Campeones de la AFC (2014-Act.).
(4) Nun inclúi goles en partíos amistosos.
Fonte: Transfermarkt - ESPN Deportes - Soccerway.

Seleiciones

[editar | editar la fonte]
Actualizáu d'alcuerdu al postreru partíu xugáu'l 28 de xunu de 2014.
Seleición Temporada Amistosos Suramérica(1) Mundial(2) Total Media Goliadora
Part. Goles Asist. Part. Goles Asist. Part. Goles Asist. Part. Goles Asist.
Sub-20
Bandera de Uruguái Uruguái 		1999 — 9 1 3 4 1 0 13 2 3 0,15
Total 0 0 0 9 1 3 4 1 0 13 2 3 0,15
Adulta
Bandera de Uruguái Uruguái 		2002 4 1 1 — 1 1 0 5 2 1 0,40
2003 3 2 0 4 3 0 — 7 5 0 0,71
2004 1 0 0 10 2 1 — 11 2 1 0,18
2005 1 0 0 8 2 2 — 9 2 2 0,22
2006 3 0 0 — — 3 0 0 0,00
2007 1 1 0 8 4 3 — 9 5 3 0,56
2008 3 0 0 4 3 2 — 7 3 2 0,43
2009 — 9 3 2 — 9 3 2 0,33
2010 4 2 0 — 7 5 1 11 7 1 0,64
2011 6 1 2 8 3 1 — 14 3 3 0,21
2012 3 0 0 6 1 0 — 9 1 0 0,11
2013 4 2 0 6 0 0 4 1 1 14 3 1 0,21
2014 3 0 1 — 2 0 0 5 0 1 0,00
Total 36 9 4 63 21 11 14 7 2 113 37 17 0,33
Total Carrera 36 9 4 72 22 14 18 8 2 126 39 20 0,31
(1) Inclúi los partíos del Suramericanu Sub-20 (1999); Clasificatorias Suramericanes / Copa América (2003-13).
(2) Inclúi los partíos de los Copa FIFA Confederaciones (2013).

Resume estadísticu

[editar | editar la fonte]
Actualizáu d'alcuerdu al postreru partíu xugáu'l 13 de mayu de 2018.
Competición Partíos Goles Permediu Asistencies Permediu Goles

y Asistencies

Permediu
Primer División 511 212 0,42 71 0,14 283 0,55
Segunda División 16 10 0,63 3 0,19 13 0,81
Rexonal 13 9 0,69 3 0,23 12 0,92
Copes Nacionales 49 15 0,31 5 0,10 20 0,41
Copes Internacionales 110 28 0,26 11 0,10 39 0,36
Seleición Adulta 113 37 0,33 17 0,15 54 0,48
Seleición Sub-20 13 2 0,15 3 0,23 5 0,39
Total 825 313 0,38 113 0,14 426 0,52

Hat-tricks

[editar | editar la fonte]
Partíos nos qu'anotó trés o más goles: Actualizáu d'alcuerdu al postreru partíu xugáu'l 3 de febreru de 2018.

Palmarés

[editar | editar la fonte]

Campeonatos Nacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club País Añu
Premier League Manchester United Bandera de Inglaterra Inglaterra 2003
Campeón invictu Community Shield Manchester United Bandera de Inglaterra Inglaterra 2003
Campeón invictu FA Cup Manchester United Bandera de Inglaterra Inglaterra 2004
Campeonatu Gaúcho Internacional Bandera de Brasil Brasil 2013
Tornéu Apertura Peñarol Bandera de Uruguái Uruguái 2015
Campeonatu Uruguayu Peñarol Bandera de Uruguái Uruguái 2016
Campeón invictu Premier de Hong Kong Kitchee SC Bandera de Ḥong Kong Ḥong Kong 2018
Campeón invictu Sapling Cup Kitchee SC Bandera de Ḥong Kong Ḥong Kong 2018
Campeón invictu Copa FA de Hong Kong Kitchee SC Bandera de Ḥong Kong Ḥong Kong 2018

Campeonatos Internacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club

(*)

Sede Añu
Copa Intertoto Villarreal Villarreal y Madrid 2004
UEFA Europa League Atlético de Madrid Bandera d'Alemaña Hamburgu 2010
Campeón invictu Supercopa d'Europa Atlético de Madrid  Mónacu 2010
Campeón invictu Copa América Seleición d'Uruguái Bandera d'Arxentina Arxentina 2011
(*) Incluyendo la Seleición.

Distinciones individuales

[editar | editar la fonte]
Distinción Añu
Troféu Pichichi de la Lliga d'España (25 goles) 2004-05
Bota d'Oru d'UEFA 2005
Trofeo EFE 2004-05
Máximu Goliador de la historia del Villarreal[43] 2007 a 2011
Máximu Goliador uruguayu na Lliga Española 2008
Troféu Pichichi de la Lliga d'España (32 goles) 2008-09
Bota d'Oru d'UEFA 2008-2009
Charrúa d'Oru al Meyor Deportista d'Uruguái[44] 2009
Meyor xugador de la final de la UEFA Europa League 2010
Balón d'Oru de la Copa Mundial de la FIFA 2010
Equipu estelar de la Copa Mundial de la FIFA 2010
Meyor gol de la Copa Mundial de la FIFA 2010
Charrúa d'Oru al Meyor Deportista d'Uruguái[45] 2010
Premiu GQ al Meyor Deportista del añu[46] 2010
Premiu Fox Sports al Meyor Futbolista del añu[47] 2010
Premiu Fox Sports al Meyor Atleta del añu[47] 2010
Quintu llugar nel FIFA Balón d'Oru 2010 2011
Sociu Honorariu de Peñarol 2011
Altar Olímpicu de la temporada 2010[48] 2011
Cruz d'Oficial de la Orde d'Isabel la Católica[49][50] 2011
Máximu goliador históricu de la Seleición d'Uruguái en partíos reconocíos por FIFA |2011

a 2013

Séptimu llugar nel FIFA Balón d'Oru 2011 2012
Máximu Goliador del Campeonatu Gauchu 2013
Segundu meyor gol de la Copa Confederaciones 2013[51] 2013
Meyor Xugador del Tornéu Apertura[ensin referencies] 2015

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Afirmao en: transfermarkt.com. Identificador Transfermarkt d'un futbolista: 3408. Apaez como: Diego Forlán. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: distintes llingües.
  2. ↑ Afirmao en: Catálogo de Autoridades de la Biblioteca Nacional de Uruguay. ID de autoridad de la Biblioteca Nacional de Uruguay: 000016204. Data de consulta: 20 abril 2024. Llingua de la obra o nome: castellanu.
  3. ↑ URL de la referencia: https://as.com/futbol/2002/01/17/mas_futbol/1011222046_850215.html.
  4. ↑ URL de la referencia: http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/world_cup_2010/8804708.stm. Data de consulta: 14 xunetu 2014.
  5. ↑ C.G.Fonte/J.Hernández (1 de xunu de 2009). Mundo Deportivo (ed.): «Doblete Forlán» páx. 4.
  6. ↑ Mundo Deportivo (ed.): «mundial-pa-la-fifa.html L'uruguayu Diego Forlán, meyor xugador del Mundial pa la FIFA» (11 de xunetu de 2010). Consultáu'l 11 de xunetu de 2010.
  7. ↑ Imma Mentruit (12 de xunetu de 2010). Mundo Deportivo (ed.): «Forlán, Balón d'Oru sorpresa» páx. 20.
  8. ↑ Mundodeportivo.com (ed.): «Diego Forlán, el killer uruguayu con 34 dianes». Consultáu'l 22 de xunetu de 2013.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Grady, 2014, p. 6.
  10. ↑ 10,0 10,1 Grady, 2014, p. 8.
  11. ↑ 11,0 11,1 Grady, 2014, p. 9.
  12. ↑ Grady, 2014, p. 10.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Grady, 2014, p. 12.
  14. ↑ Jordi Quixano (21 d'agostu de 2004). «El Villarreal ficha al uruguayu Forlán». ElPaís.com.
  15. ↑ Oriol Domènech (30 de mayu de 2005). «Forlán arrampuña'l Pichichi a Eto'o na última xornada» páx. 10. Mundo Deportivo.
  16. ↑ M.A. Vara (30 de mayu de 2005). AS.com (ed.): «Forlán trai la Champions».
  17. ↑ Juan Gatu (1 de xunetu de 2007). «Diego Forlán yá ye xugador roxiblancu» páx. 27. Mundo Deportivo.
  18. ↑ Axencia EFE (31 de mayu de 2009). ElPaís.com (ed.): «Forlán conquista la so segunda 'Bota d'Oru'».
  19. ↑ ESPNDeportes.com (ed.): «Forlán foi escoyíu como la figura» (12 de mayu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 16 de mayu de 2010.
  20. ↑ AS.com (ed.): «Yá ta ente los diez meyores goliadores atléticos de Lliga» (6 de marzu de 2011). Consultáu'l 6 de marzu de 2011.
  21. ↑ José L. Moreno; Rodrigo M. Ergoyena (29 d'agostu de 2011). marca.com (ed.): «Forlán: "Voi siendo hincha de Peñarol"».
  22. ↑ Axencia EFE (29 d'agostu de 2011). AS.com (ed.): «Forlán, dos títulos, una Bota d'Oru y 96 goles d'atléticu».
  23. ↑ Marca.com (ed.): «L'Inter de Porto Alegre confirma'l fichaxe de Diego Forlán» (6 de xunetu de 2012). Consultáu'l 6 de xunetu de 2012.
  24. ↑ zrezal-osaka-japon#axzz3gyFAac8S El delanteru uruguayu Diego Forlán, ficha pola Cerezo Osaka de Xapón.
  25. ↑ La Cerezo Osaka de Xapón, despide Forlan a lo grande
  26. ↑ Diego Forlán, cada vez más cerca del Atlético Peñarol
  27. ↑ Diego Forlán ficha pol Atlético Peñarol de Montevideo.
  28. ↑ «Llista provisional pa Brasil 2014». AUF (12 de mayu de 2014). Consultáu'l 13 de mayu de 2014.
  29. ↑ AFP (12 de mayu de 2014). «Tabárez da la llista de 28 preconvocados». FIFA. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-05-15. Consultáu'l 13 de mayu de 2014.
  30. ↑ Axencia EFE (12 de mayu de 2014). «Tabárez prescinde de siete xugadores que fueron al Mundial de Sudáfrica». ESPN Deportes. Consultáu'l 13 de mayu de 2014.
  31. ↑ «Plantel definitivu pa Brasil 2014». AUF (31 de mayu de 2014). Consultáu'l 31 de mayu de 2014.
  32. ↑ AFP (31 de mayu de 2014). «Uruguái inclúi a Suárez ente los sos 23». FIFA. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-06-01. Consultáu'l 31 de mayu de 2014.
  33. ↑ Gabriela Alonso (31 de mayu de 2014). «llista-de-23-para-el-mundial Uruguái presentó la llista de 23 pal Mundial». Goal.com. Consultáu'l 31 de mayu de 2014.
  34. ↑ so-retiru-seleccion-uruguay Diego Forlán anuncia'l so retiru de la seleición d'Uruguái. L'Universu. 12 de marzu de 2015. http://www.eluniverso.com/deportes/2015/03/12/nota/4651131/diego-forlan-anuncia-el so-retiru-seleccion-uruguay. Consultáu'l 12 de marzu de 2015. 
  35. ↑ 35,0 35,1 FIFA.com. «Estadístiques FIFA de Diego Forlan». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-05-02. Consultáu'l 27 de xunu de 2010.
  36. ↑ FIFA.com (ed.): «REPORTE FIFA- Uruguái Vs. Francia». Archiváu dende l'orixinal, el 2018-06-13. Consultáu'l 22 de xunu de 2010.
  37. ↑ L'Universal (ed.): «Diego Forlán esplota con Uruguái». Consultáu'l 22 de xunu de 2010.
  38. ↑ FIFA.com (ed.): «Toos contentos (0-1)». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-06-26. Consultáu'l 22 de xunu de 2010.
  39. ↑ FIFA.com (ed.): «Gol del Tornéu - Diego Forlan». Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'avientu de 2011. Consultáu'l 17 d'avientu de 2011.
  40. ↑ Damian Didonato (12 de xunetu de 2010). ESPN Deportes (ed.): «L'equipu ideal».
  41. ↑ 41,0 41,1 The Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. «Diego Forlan Corazo - International Appearances». Consultáu'l 24 de xunetu de 2010.
  42. ↑ https://web.archive.org/web/20120119144702/http://www.ovaciondigital.com.uy/110725/copamerica-582051/copaamerica/31-goles-de-forlan/
  43. ↑ Marca.com. «Giuseppe Rossi supera'l récor de Diego Forlán».
  44. ↑ temporada-2008-2009 Diego Forlan charrua d'oru de la temporada 2008-2009 en www.larepublica.com.uy
  45. ↑ Forlan distinguíu col charrua d'oru en www.larepublica.com.uy
  46. ↑ Homes GQ 2010
  47. ↑ 47,0 47,1 Fox Deportes (ed.): «Forlán, el gran ganador de la nueche». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-12-18. Consultáu'l 16 d'avientu de 2010.
  48. ↑ OvacionDigital.com.uy (ed.): «Llegó l'últimu homenaxe al bon Mundial» (29 de marzu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 1 d'abril de 2011. Consultáu'l 29 de marzu de 2011.
  49. ↑ Espectador.com (ed.): «Diego Forlán va ser condecoráu n'España» (29 de setiembre de 2011). Consultáu'l 3 d'ochobre de 2011.
  50. ↑ Mundo Deportivo (ed.): «Cruz d'Isabel la Católica pa Forlán» páx. 39 (5 d'ochobre de 2011).
  51. ↑ FIFA.com. «Copa Confederaciones, gol del tornéu». Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xunu de 2013.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Bandera de Francia Zinedine Zidane 		Balón d'Oru
Copa Mundial de Fútbol
2010 		Socesor:
Bandera d'Arxentina Lionel Messi
Predecesor:
Bandera de Brasil Ronaldo
Dani Güiza 		Troféu Pichichi
2004-05
2008-09 		Socesor:
Bandera de Camerún Samuel Eto'o
Bandera d'Arxentina Lionel Messi
Predecesor:
Bandera de Francia Thierry Henry
Bandera de Portugal Cristiano Ronaldo 		Bota d'Oru
2004-05
2008-09 		Socesor:
Bandera d'Italia Luca Toni
Bandera d'Arxentina Lionel Messi