Douglas AC-47 Spooky

Douglas AC-47 Spooky
	; Douglas AC-47 Spooky w locie
	Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Douglas Aircraft Company
Typ	samolot wsparcia
Załoga	6
	Dane techniczne
Napęd	2 silniki gwiazdowe Pratt & Whitney R-1830
Moc	każdy; 1200 KM (895 kW)
	Wymiary
Rozpiętość	28,90 m
Długość	19,60 m
Wysokość	5,20 m
Powierzchnia nośna	91,7 m²
	Masa
Własna	8 200 kg
Startowa	14 900 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	375 km/h
Prędkość przelotowa	280 km/h
Pułap	7450 m
Zasięg	3500 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	3 karabiny maszynowe General Electric GAU-2/M134
	Multimedia w Wikimedia Commons

Douglas AC-47 Spooky – uzbrojona wersja samolotu C-47 Skytrain, pierwszy z serii ciężkich samolotów wsparcia używanych przez United States Air Force. Samolot zaprojektowano podczas wojny wietnamskiej, a jego głównym zadaniem było zapewnienie bliskiego wsparcia powietrznego (CAS).

Pomysły i plany

Koncepcja użycia samolotu wsparcia prowadzącego ogień prostopadle do kierunku lotu powstała w 1926 roku. Autorem pomysłu był amerykański pilot por. Fred Nelso który przeprowadził udane próby, jednak tego pomysłu nie zastosowano. W 1961 roku płk. MacDonald zaproponował użycie samolotu wsparcia prowadzącego ostrzał (prostopadle do kierunku lotu) celów naziemnych. Pomysł po kilku miesiącach rozważań inżynierów i wojskowych trafił jako projekt w ramach wojskowego programu Project Tailchaser i został zatwierdzony do realizacji. Pierwsze testy przeprowadzono z samolotem Convair C-131 B uzbrojonym w trzy Miniguny które standardowo montowano w śmigłowcach Bell UH-1 Iroquois oraz celownika MK-20 z samolotu Douglas A-1 Skyraider. Do dalszej fazy testów uzbrojenie zabudowano na samolot transportowy C-47 a udane testy potwierdziły jego przydatność bojową. Taktyka użycia tego samolotu zakładała bojowe zastosowanie do bezpośredniego wsparcia oddziałów naziemnych w warunkach nocnych, kiedy użycie szybkich samolotów lotnictwa szturmowego jest utrudnione.

Zastosowanie bojowe AC-47 Spooky

Pierwsze dwa C-47 przebudowano na samoloty bojowe AC-47 które zostały wyposażenie w trzy karabiny maszynowe Minigun SUU-11A, w lewym oknie pilotów umieszczono celownik Mk20 oraz spust do uruchomienia karabinów umieszczono na wolancie. Pilot mógł otwierać ogień z jednego, z dwóch lub trzech karabinów równocześnie. Miniguny umieszczono z lewej strony w kadłubie samolotu, dwa umieszczono w miejscu dwóch ostatnich okien samolotu a jeden w pobliżu drzwi ładunkowych. Samolot wyposażono także w 45 flar oświetlających. Załoga samolotu składała się zazwyczaj z sześciu osób: pilota, nawigatora, inżyniera pokładowego, oficera załadunku i dwóch strzelców. Trzy karabiny prowadziły zmasowany ogień w lewą stronę w stosunku do kierunku lotu samolotu, a duża szybkostrzelność trzech karabinów maszynowych (18 tys. pocisków na minutę) zapewniała pokrycie ogniem dużego obszaru terenu.

Pierwsze zastosowanie bojowe w grudniu 1964 roku potwierdziły wysoką skuteczność tego samolotu. Po pierwszych lotach bojowych załogi tych samolotów nadały im nazwę Spooky (Upiorny). W późniejszym czasie przebudowano następne cztery C-47, jednak z braku Minigunów zabudowano od 8-10 karabinów maszynowych Browning M2 (kaliber 12,7 mm) a samoloty otrzymały oznaczenie AC-47D. Ta wersja uzbrojenia miała mniejszą szybkostrzelność i skuteczność bojową.

W grudniu 1969 roku armia amerykańska wycofała AC-47 zastępując je nowymi samolotami Lockheed AC-130, które powstały po przebudowie samolotów C-130 Hercules.

AC-47T Fantasmas

W 1987 roku w Kolumbii przebudowano pięć samolotów C-47 do wersji AC-47 nazwanej w języku hiszpańskim “Fantasmas” (ang. Spooky). Wersję tę wyposażono w silniki turbośmigłowe Pratt & Whitney PT-6A, mocniejsze przez co zwiększono ładowność samolotu do 5 ton. Mogą one pozostawać w powietrzu do 10 godzin w czasie patrolowania dżungli. Wersję AC-47S wyposażono w kamerę podczerwieni do wykrywania celów w nocy i zamaskowanych celów na ziemi w gęstej dżungli. Uzbrojenie stanowią szybkostrzelne karabiny maszynowe o kalibrze 12,7 mm, a jeden z egzemplarzy wyposażono w 20 mm działko. Samoloty te używane są nadal przez Kolumbijskie Siły Powietrzne do walki z kartelami narkotykowymi, przemytnikami broni, narkotyków i handlarzami narkotyków.

Bibliografia

"Aeroplan" nr 5/6 2015, ISSN 1232-8839

Linki zewnętrzne

Kolumbijskie AC-47 Fantasmas. warisboring.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)].

Samoloty myśliwskie	F-4 F-5 F-8 F-9 F-11 F-14 F-15 F-15E F-16 F/A-18 F/A-18E/F F-22 F-35 F-80 F-82 F-84 F-84F F-86 F-89 F-94 F-100 F-101 F-102 F-104 F-105 F-106 F-111 FH FJ F2H F3D F3H F4D F6U F7U F8F F9F
Samoloty bombowe	B-1 B-2 B-36 B-45 B-47 B-50 B-52 B-57 B-58 B-66 F-117 P6M
Samoloty szturmowe	A-1 (AD) A-2 (AJ) A-3 A-4 A-5 A-6 A-7 A-10 A-26 A-37 AC-47 AC-119 AC-130 AM AV-8B
Samoloty patrolowe i zwalczania okrętów podwodnych	AF-2/3 P-2 (P2V) P-3 P-8 P4M P5M S-2 S-3
Samoloty rozpoznawcze WRE i dowodzenia	E-1 E-2 E-3 E-4 E-6 E-8 EA-6B EA-18G EC-121 RF-61C MC-12W RC-135 SR-71 U-2 (TR-1) P4M-1Q
Samoloty obserwacyjne	O-1 O-2 OV-1 OV-10
Samoloty szkolno-treningowe	TT T-6 T-28 T-33 T-34 T-37 T-38 T-43
Samoloty transportowe	C-2 C-5 C-7 C-8 C-9 C-17 C-20A/B/C/D/E C-20F/G/H/J C-23 C-32 C-37B C-74 C-97 C-118 C-119 C-123 C-124 C-130 C-131 C-133 C-135 C-140 C-141 L-20/U-6 U-1
Śmigłowce i pionowzloty	AH-1 AH-1Z AH-64 H-21 H-25 CH-34 CH-37 CH-46 CH-47 CH-53 CH-53E CH-54 HH-43 MH-6 MH-53 OH-6 OH-58 SH-2 SH-2G SH-3 SH-60 UH-1 UH-1N UH-1Y UH-19 UH-60 V-22
Bezzałogowe	AQM-91 BQM-74 D-21 FQM-151 Q-2 MQM-105 ScanEagle MQ-1/RQ-1 RQ-2 RQ-3 RQ-4 RQ-5 RQ-6 RQ-7 RQ-8A MQ-4C MQ-9 RQ-21 RQ-170
Konstrukcje doświadczalne i prototypy	A-12 A2D AH-56 AR40 Avenger Compound Seasprite 533 Bird of Prey Charger CL-760 E-10 F5D F2Y F-20 F-107 16H Jet Mentor MQ-25 N-102 NH-3A RAH-66 RQ-37 S-67 S-92 S-97 S-71 S-72 Sioux Scout KingCobra Skyrocket Skystreak Tacit Blue T-46 T-7 X-21 X-44 X-49 XB-46 XB-48 XC-99 XB-51 XB-70 XCG-20 XC-120 XF10F XF-85 XF-87 XF-88 XF-90 XF-91 XF-92 XF-103 XF-108 XF-109 XH-51A Compound XH-59 XP-79 XQ-58 XT-30 YA-9 YAH-63 YAL-1 YB-35 YB-49 YC-125 YF-12 YF-17 YF-23 YF-93 YF-95 YF-96 V-247 V-280 VZ-2 ARH-70