Orbaizeta | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
Done Petri karrika eta eliza | |||
| |||
![]() | |||
Kokapena | |||
Herrialdea | ![]() | ||
Lurraldea | ![]() | ||
Merindadea | ![]() | ||
Eskualdea | Pirinioak | ||
Administrazioa | |||
Estatua | ![]() | ||
Erkidegoa | ![]() | ||
Barrutia | Agoitz | ||
Mankomunitatea | Bidausi | ||
Izen ofiziala | ![]() | ||
Alkatea (2015-2023) | Sergio Mujika Txapar (Txantxalan) | ||
Posta kodea | 31670 | ||
INE kodea | 31195 | ||
Herritarra | orbaizetar, orbaixtar | ||
Geografia | |||
Koordenatuak | 43°00′10″N 1°13′18″W / 43.00289434°N 1.22177965°W | ||
Azalera | 82,31 km² | ||
Garaiera | 716-1466 metro | ||
Distantzia | 65,2 km (Iruñetik) | ||
Demografia | |||
Biztanleria | 187 (2024: ![]() | ||
Dentsitatea | 0,02 bizt/km² | ||
Zahartzea[1] | % 33,11 | ||
Ugalkortasuna[1] | ‰ 0 | ||
Ekonomia | |||
Jarduera[1] | % 77,78 (2011) | ||
Desberdintasuna[1] | % 0 (2011) | ||
Langabezia[1] | % 6,85 (2013) | ||
Euskara | |||
Eremua | eremu euskalduna | ||
Euskaldunak[2] | % 64.3 + % 14.2 hartzaile (2021) | ||
Kaleko erabilera [3] | % | ||
Datu gehigarriak | |||
Sorrera | 1845 (independentzia) | ||
Webgunea | www.orbaizeta.com |
Orbaizeta[4][a] (aezkeraz: Orbaxta)[b] Euskal Herriko udalerri bat da, Nafarroa Garaia lurraldean kokatuta. Zangozako merindadean eta Pirinioak eskualdean dago, Iruñea hiriburutik 65,2 kilometrora. Altuera 716 eta 1466 metro artekoa da, eta 82,31 km²-ko azalera hartzen du. 2024 urtean 187 biztanle zituen.
Iparralderago dagoen Aezkoa herria da, populatuena. Iratiko atarian egoteak eta arma-fabrikak interes turistiko handiko gune bihurtzen dute. Irati ibaiaren gaineko terraza batean dago, eta ibarrako arkitektura tipikoa du. Bertan, etxeek fatxada zuriak dituzte, arrosa-harrizko ukituekin eta egurrezko dekorazioekin. Teilatuak, bi isurkikoak, amiantozkoen eta teilazkoen artean banatzen dira. Bere muinean Urkuluko dorrea dago, K.a. I. mendeko erromatar eraikuntza.
Aezkoa ibarran kokatuta da, baina 1845etik udalerri independentea da. Bertako biztanleak orbaizetarrak (aezkeraz: orbaixtarak) dira.
Orbaizeta edo Orbaxta toponimoa beste hizkuntza batzuetan ere ezagutzen da, hala nola:
Gainera, toponimoa hainbat modutan agertu da historian zehar:[5]
Orbaizeta edo Orbaxta izen iluna da, eta esanahi ezezaguna du. 1990etik 2010era, ofizialki Orbaitzeta izendatu zuten, Euskaltzaindiak babestuta, baina ordutik Orbaizeta izatera igaro zen, akademiak zuzenketa egin ondoren. Jatorria ondoko Orbara herriarekin partekatzen du; izan ere, badirudi bien hitz nagusia, orba, berbera dela. Orbaxta lagunarteko uzkurdura bat da, Auzperri edo Otsagi bezala, inguruko hizkeran (aezkera) erabilia, baina bere esanahia Orbaizeta izenaren berdina da.
Lehenengo terminoa orba da eta, Orbaitz lekuizenarekin estuki lotuta dagoela uste da, baita Orbaibar izenarekin ere, eta probabilitate gutxiagorekin Orhi eta Orreriaga (Orreaga izen zaharra) izenekin. Jatorriari buruzko hipotesiak ugariak dira. "Orri", orbe (Orbetzu izenan ere, Zeberion, egongo zen izena) edo izen propio bat (Orbaicus) izan daitekeela esaten da. Azken kasu horretan, Agoitz edo Beraskoitz bezalako toponimo asko argitzea erraztuko luke, baina izugarri zailduko luke Orbaizeta bera, -eta (ugaritasun-lekua) atzizkia ezin baita pertsona baten izenari lotuta egon. Patxi Salaberriren irtenbidea honakoa litzateke: -eta ez Ureta edo Xareta izenen ugaritasunezko atzizki bera izatea, baizik eta jatorri erromantzeko txikigarri bat, Larrageta ("Larraga txikia") edo Billabeta ("Billaba txikia") izenen agertzen den bera, baina zalantza handiak sortzen dira, herri horiek, jatorrian, Larraga eta Villava (Atarrabia) deitzen baitziren, eta, izen bereko herrietatik bereizteko, txikigarria gehitu zitzaien. Baina Orbaizetaren lehen aipamena, berriz, Orbayceta eta ez Orbayç.
Mikel Belaskok adierazi zuenez, Orbaizeta izena orba + itz + ita eraikuntzetik etorriko litzateke, eta -ita atzizki Irurita izeneko atzizki bera izango litzateke. Bere nahasmena ohikoa da historian zehar; izan ere, batzuetan eta bezala agertzen da, eta beste batzuetan ita bezala, eta ahozko hizkuntzan aldaketa egitea erraza da, batez ere kontuan hartuta aezkeran a > e izatera pasatzen direla eta, beraz, e > i norabideren arteko aldaketa gerta daitekeela. Hala ere, -ita atzizkiren esanahia ere ez da ezagutzen.[6]
Orbaizetako armarria Aezkoako armarria da. Armarri honek honako blasoi hau du:[7]
« | Hondo zuri batez eta aurrean haritz berde batez osatuta dago, basurde beltz bat bere oinetan. Uhinak dituen ertz gorri bat du. | » |
Orbaizetako bandera Aezkoako bandera da. Bandera honek Aezkoako armarria dauka hondo gorri baten gainean. Armarria, gainean kasket bat eta bi aldeetan lanbrekinak dituela irudikatzen da, baita azpian "Aezkoa" inskripzioa duela ere.
Orbaizeta Aezkoa ibarran barruan dago. Ibar hau Pirinioetako ibarra da, Erroibar eta Zaraitzu ibarren artean. Ibarra zeharkatzen du Irati ibaiak, Aragoi ibaiaren adarrak.
![]() |
Luzaide, Arnegi | Eiheralarre, Ezterenzubi | Lekunberri | ![]() |
Orreaga | ![]() |
Otsagabia | ||
| ||||
![]() | ||||
Orbara | Hiriberri |
Herrigunea 762 metrotan kokatrik dago eta orografia menditsua du, guztiak 1 500 metrotik beherako tontorrak. Pirinio Garaiaren eta Beherearen arteko trantsizio-eremu bat da, eta, beraz, mendietan txertatutako mendigune harritsuak ere badaude: Aitza (1.055 m) mendebaldean eta Ugain (1.072 m), ekialdean Harri Eder Gaina (1.175 m) eta Ugaibel (1.243 m), iparraldean Urkiarreta (999 m), Idorgain (998 m) eta Berabez (1.021 m) eta hegoaldean Berrendi (1.351 m).
Olaren (830 m) inguruneetan, bestela, mendebaldean Murukoa (1.223 m), Arlagain (1.058 m) eta Arlekiako gazteluaren hondarrak, ekialdean Mendilatz (1.348 m) eta iparraldean Urkulu (1.423 m) ditugu. Mendebalderago, Ortzantzurieta (1.566 m), eta ipar-ekialderago Errozate (1.345 m) eta Arpeako leizea.
Haritz eta pago baso izugarriek erakargarri egiten dute Aezkoako paisaia, Irati ibaiaren ur biziak osatzeko.
Azken hamarkada hauetako klima aldaketa gertatu arte, neguak elurte oparoak eskaintzen zituen Aezkoan, eta udak, berriz, leunak eta atseginak.
Aezkoan dagoen Abaurregaina udalerrian, itsasoaren mailatik 1050 metrora, Nafarroako Gobernuak 1931an jarritako estazio meteorologikoa dago.[8] Gainera, 1971an, beste estazio meteorologiko bat inauguratu zen Aribe udalerrian, itsasoaren mailatik 701 metrora.[9] Aribeko estazioa da Orbaizetarako balio egokienak ematen dituena, hurbilen dagoena baita.
![]() ![]() | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Hila | Urt | Ots | Mar | Api | Mai | Eka | Uzt | Abu | Ira | Urr | Aza | Abe | Urtekoa |
Erregistraturiko tenperatura maximoa (°C) | 18.0 | 21.0 | 24.0 | 27.0 | 31.0 | 35.0 | 38.0 | 37.0 | 35.0 | 28.0 | 22.0 | 21.0 | 38.0 |
Batez besteko tenperatura maximoa (°C) | 7.4 | 8.4 | 11.5 | 13.1 | 17.2 | 21.5 | 24.3 | 24.5 | 21.1 | 16.0 | 10.6 | 8.0 | 15.3 |
Batez besteko tenperatura (ºC) | 3.5 | 4.2 | 6.6 | 8.3 | 11.9 | 15.7 | 18.1 | 18.1 | 15.0 | 11.2 | 6.5 | 4.2 | 10.3 |
Batez besteko tenperatura minimoa (°C) | -0.4 | -0.1 | 1.7 | 3.5 | 6.6 | 9.8 | 11.8 | 11.7 | 8.8 | 6.3 | 2.4 | 0.3 | 5.2 |
Erregistraturiko tenperatura minimoa (°C) | -16.0 | -14.0 | -15.0 | -6.0 | -2.0 | 1.0 | 2.0 | 2.0 | -1.0 | -4.0 | -11.0 | -14.0 | -16.0 |
Pilatutako prezipitazioa (mm) | 142.5 | 138.5 | 131.7 | 143.8 | 116.3 | 72.0 | 50.9 | 53.6 | 91.1 | 139.2 | 165.0 | 148.0 | 1392.6 |
Euri egunak (≥ 1 mm) | 12.6 | 11.8 | 11.5 | 13.5 | 13.3 | 8.2 | 5.6 | 6.9 | 8.2 | 12.1 | 12.6 | 12.3 | 128.6 |
Elur egunak (≥ 1 mm) | 2.5 | 2.8 | 2.7 | 1.6 | 0.1 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 0.1 | 1.1 | 1.6 | 12.3 |
Iturria: Nafarroako klimatologia zerbitzua[10] |
Aukeratu beheko zatian urte-tarte bat, urte horiek goian xehetasun handiagoz ikusteko.
Ikusi edo aldatu datu gordinak.
Paleolitoaren amaierako presentziari buruzko datuak daude (Zatoiako leizean aurkitutako 10 000 urteko antzinatasuneko aztarnak eta Aizpeakoa 8 000 urtekoak). Neolito garaikoak monumentu megalitiko ugari daude. Inguruko metal aberastasuna eta Orbaizeta eta Ezterenzubi arteko Azpegi mendatean aurkitutako aztarnak kontuan hartuta, metalurgia ezagutu zutela uste da. Jarduera horrek XIX. mendera arte iraun zuen Burdinezko Munizioen Fabrikan.
Erdi Aroko lehen mendeetako iluntasunean, Aezkoako ibarraren eta bere herrien eraketa ezkutatzen da. Iruñeko monarkia IX. mendean ezarri aurretik ere bazen Aezkoako komunitatea. Suposatzen denez, aetzak Orreagako guduan ere parte hartu zuten (778. urtea), non Karlaundi eta bere armada garaituak izan ziren, eta Europa osoan ospetsu egin zen Errolanen kantua, non Errolan enperadorearen izurde eta ilobaren heriotza kontatzen den.[11]
Aezkoako herri guztiek bezala, Orbaizetak urteroko petxa ordaindu beharra zeukan. Horrezaz gainera, beste ordainketa bat egin behar izaten zioten koroari, “ehiztariak” izateagatik. 1462an, Joan II.a erregeak kaparetasun pribilegioa eman zien aezkoar guztiei.[12] XIX. mende hasierara arte, Aezkoako alkateak eta herritarrek aukeraturiko erregidore batek gobernatzen zuten herria.[12]
Ibarreko elizei dagokienez, ustez Antso Larrosa (1134-1135) gotzainak Orreagako ospitalera transferitu zituenak eta erromatar aita santuek (1137, 1203 eta 1218) horrela berretsi zituztenak, jasota dago Abaurregaineko, Abaurrepeko eta Garaioako elizak benetan Eugenio IV.a aita santuak 1441ean kolegiatari gehitu zizkiola. Erregearen laguntza jaso zuen 1319an, haranak urtean 600 soldata ordaintzen baitzituen afari gisa. 1377ko suteak ia erabat suntsitu zuen herria: eliza, 30 etxe eta 26 garai kiskali ziren.
XV. mendearen bigarren erdian agaramondarren eta beaumondarren arteko borrokek ondorio tamalgarriak ekarri zizkioten ibarrari, agaramondarren bandoan mantendu baitzen. Beaumondarrek herriak erre, ondasunak lapurtu eta jende asko hil zuten.
Aezkoak goranzko joera demografikoa izan zuen XVI-XVIII. mendeetan. XVI. mendean jazarritako sorginkeria-praktiken eszenatoki izan zen. Eremu horretan, Nafarroako konkistaren ondoren, goinabartarren eta baxenabartarren arteko harremanen historiaren ezaugarri diren mugako istiluak gertatu ziren, bereziki larreen kontuengatik. 1595ean, zehazki, berrogeita hamar garazitar banda batek Hiriberri eraso zuen, Joan Iriarte hilez zauritu eta Martin Berria eskribaua hil zuen. Abizenaz, Hiriberri, Garralda eta Garaioako kanpaiez, ibarreko alkate eta kapitain Antso Elizondoren aginduz deiturik, sarkinak preso hartu zituzten. Mugako posizio horrek aukera ematen zien, hala ere, muga-zergen legedia errazago urratzeko. 1612an erregeordeak aetzak eta mugako beste ibarra batzuetako bizilagunak indultatu behar izan zituen ogia eta ardoa esportatzeagatik jarritako isunengatik.[13]
Frantziarekiko gerretan, beren mendiak defendatzeko obligazioa zuten, beren alkate eta kapitainaren agindupean, eta harana uztera behartu gabe. Horregatik, XVIII. mendearen hasieran, Erresumako Gorteei memoria bat aurkeztu zieten, erregeordeak Auritz eta Orreagako mendiak defendatzera eta, ondoren, Zangoza defendatzera joateko aginduen aurka. Mende honetan ibarreko bizitza markatzen duten hiru gertaera nabarmentzen dira. Lehena, 1774tik 1775era bitarteko azienda-izurritea da, Nafarroako ia behi-azienda guztia deuseztatu zuena. Bigarrena, Orbaizetako Munizio Fabrikaren eraikuntza izan zen. 1784an, Larraungo burdinola eta Aezkoa mendia bereganatu zituen Espainiako koroak, eta armak egiteko fabrika bat eraki zuen: Orbaizetako ola. Horren xedea Espainiako armada arma eta munizioz hornitzea zen. Orbaizetako ola ia mende bat egon zen martxan, eta garai hartako gerrek oso eragin zuzena izan zuten lantegiaren eguneroko jardueran. Gerretan ola erre egin zuten armadek, eta beste hainbestetan berregin zuen koroak. Lehen aldiz frantziarrek erre zuten, Konbentzio Gerran. Ondoren, Iberiar Penintsulako Gerran erre zuen Napoleonen armadak, eta hirugarren aldiz karlistek Lehen Karlistaldian. Hirugarren Karlistaldian erabat hondatu zuten karlistek, eta lantegiak beste hamar urte jarraitu zuen arren, 1882an behin betiko gelditu zen.[14]
Horren ondorioz, ibarreko mendien gaineko jabetza eta eskubideak galdu ziren, 1984ra arte itzuli ez zirenak. Hirugarrena, Konbentzioaren Gerra da (1793-1795), non ibarreko herri gehienak suntsituak izan ziren, baita setioen xede nagusi izan zen munizio-fabrika ere. 1794ko udan frantziarrek 247 etxe, eliza, garai eta borda erre zituzten. Aezkoako herriek gero Nafarroako Foru Aldundira eraman zituzten memorialek ez dute, antza, handik gutxira 1802ko Historiaren Akademiaren Hiztegian irakur daitekeena puzten. Hiztegi horretan esaten denez, ibar osoan 208 etxe zeuden, eta gerran ia erabat hondatuak izan ziren; beraz, jabeak berreraikitzen saiatzen diren arren, haietako asko oraindik ere etxolatan bizi dira.[15]
Aezkoa erregibar zen, baina, beharbada, bere muga-egoeragatik, erregeordea bere administrazioan sartzen zen, eta berak izendatzen zituen alkatea eta kapitaina; gainera, herri bakoitzak bere bizilagunen artean erregidore bat aukeratzen zuen. Ibarreko batzarre da, egungo Aezkoako Batzarre Nagusiaren aitzindaria.
Iratiren gainean, XXI. mendearen hasieran, bi irin-errota eta beste hainbeste batan zeuden. Bere abeltzaintza-ekonomiaren garrantziak azaltzen du 1724an Nafarroako Gorteetara eraman zuen memoriala, Gaztelako, Aragoiko eta Frantziako azienda txikiak sartzea debekatzeko.
1807an, erregeren aginduz, Aezkoako eta beste ibar batzuetako nobleak arma-zerbitzutik kanpo utzi zituzten. Baina, hurrengo urtean, frantziarren inbasioa jasan zuen Nafarroako lehen lurraldeetako bat izan zen, Iberiar Penintsulako Gerra hasi zenean. Orbaizetako ola izan zen Aezkoako inbaditzaileen helburu nagusia, nahiz eta honek ere tropak eta Frantzisko Espotz Minako gerrillariak mantentzen lagundu behar izan.[16]
1821-1823an, berriz ere, Erregezaleen matxinadaren eremua izan zen. Gainera, Karlistaldi guztiek arma fabrikari ere eragin zioten, baita ibarreko beste herri batzuei ere, eta suntsipen handia eragin zuten. Horren ondorioz, XIX. mendearen amaieran, 1873an, fabrika behin betiko itxi zen, eta urte batzuk geroago enkantera atera zen.
XX. mendea mende osoan iraun zuen emigrazio geldiezin batekin hasi zen, hein batean abeltzaintza sektorearen galera ekonomiko handi eta etengabeak eraginda (ibarran inplanterik handiena duena). Biztanleria izugarri murriztu zen mendean zehar, 1 000 biztanle inguru izateraino. Emigratzaileen artean, zati handi batek Amerika izan zuen helmuga. Abiatu zirenen artean, hiru pertsona nabarmentzen dira, han dirutza egin ondoren, ibarrera itzuli eta beren aberastasunaren zati bat azpiegiturak, enpresak eta enplegua sortzeko eman zutenak.[13]
XX. mendea mende osoan iraun zuen emigrazio geldiezin batekin hasi zen, hein batean abeltzaintza sektorearen galera ekonomiko handi eta etengabeak eraginda (ibarran inplanterik handiena duena). Biztanleria izugarri murriztu zen mendean zehar, 300 biztanle inguru galtzeraino.[17]
2024 urteko erroldaren arabera 187 biztanle zituen Orbaizetak.[18]
1842 | 1857 | 1860 | 1877 | 1887 | 1897 | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
527 | 803 | 769 | 584 | 555 | 559 | 541 | 564 | 556 | 590 | 537 | 537 | 436 | 366 | 290 | 258 | 234 | 217 | 191 |
Nafarroako goi Pirinioaldeko berezko laboreak. Mendiak eta larreak dira nagusi, eta horien aberastasun nagusiak abeltzaintza eta baso-ustiapena dira. XX. mendearen hasierara arte, orraziak, koilarak eta egurrezko eta zapi zakarrezko sardexkak egiten ziren tokiko janzkera tradizionalerako.
Baso asko daude oraindik, nahiz eta gehiegizko ustiapena jasan duten, batez ere azken urteetan. Pagoek eta haritzek estaliko lukete, egoera naturalean, ibarraren zatirik handiena; Abaurrean bakarrik agertzen da pinu gorria, Zaraitzu eta Erronkaribar ibarraren proprioa. Ibarraren iparraldeko eta hegoaldeko mendietan pagadi garrantzitsuak daude, Garralda, Aria eta Aribeko behealdeetan hariztiak.
Aezkoa abeltzaintza ibarra izan da beti. Hala ere, lanbide horrek atzerakada handia izan du XX. mendean, bereziki transhumantziaren galeran (lehen Errege Bardearaino joaten zen Milagro-Aezkoa errege-abelbidea zela eta). Nabarmentzekoa da idien eta behien desagerpena, nekazaritzako mekanizazioari esker. Haragitarako behi-aziendak dira nagusi, arraza piriniarra eta pardoalpinoa dutenak. Nekazaritzak garrantzi txikia du. Lehorreko lurrak behera egin du, eta belardi artifizialak, berriz, gora 1970era arte, eta behera gero. Landatutako azaleran hazitarako patataren eta bazka-landareen nolabaiteko aurrerapena egon da; gero eta gehiago esku hartzen du ukuiluko aziendaren elikadurak, mendian artzaintzarekin lortzen denaren osagarri gisa. Basoen ustiapena aberastasun potentziala da, eta batzuetan erreala, bailarako komunitatearentzat eta udalentzat, partikularrentzat baino gehiago; zura 1940-1950 urteetara arte garraiatzen zen almadien sistematik, ibaian behera zeharkatzen zutena, lehenengo Irati ibaia eta gero Aragoi eta Ebro ibaiak.
Orbaizetako udaletxea herrigunean dago, eta idazkaria, era berean, Orbarako Udalako idazkaria da. Udalbatza udalerriko alkateak eta bi zinegotziak osatzen dute. Egungo alkatea Sergio Mujika Txapar da, Txantxalan hautagai gisa aurkeztu zena.
Alderdia | Legealdiko eserlekuak, hasiera-urtearen arabera | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1979 | 1983 | 1987 | 1991 | 1995 | 1999 | 2003 | 2007 | 2011 | 2015 | 2019 | |
Txantxalan | - | - | - | - | - | - | - | - | 5 | 5 | 5 |
Orbaizetako Talde Independentea | 4 | - | - | - | - | - | 5 | 4 | - | - | - |
Orbaizetako Independenteak | - | - | - | - | - | 3 | - | - | - | - | - |
Gazteak | - | 3 | 7 | 7 | - | - | - | - | - | - | - |
Gure Aezkoako Herria | 3 | 4 | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
1995eko hauteskundeak izan ezik, Orbaizetan beti aurkeztu izan da zerrenda bat gutxienez (bi arte, lehenengo deialdietan). 1979an eta 1983an izan ezik, non eserlekuak banatu ziren, gainerako alderdiak automatikoki sartu ziren alkatetzara, beste aukerarik ez zegoelako. Duela urte batzuetatik, Txantxalan hautagaitzak gobernatzen du.
Hauek dira Nafarroako Parlamenturako hauteskundeen azken bi deialdiak:
|
|
Udalaren egoitza eta udaletxea herrigunean dago.
Orbaizetako Udala zinegotzik eta alkateak osatzen dute, demokratikoki hautatuak. Alkatea Sergio Mujika Txapar da, Txantxalan zerrendakoa. Zinegotziak 4 daude:
1979tik, Orbaizetak 7 alkate izan ditu:
Alkatea | Agintaldi hasiera | Agintaldi amaiera | Alderdia[19] | |
Pedro Legaz Hualde | 1979 | 1983 | Orbaizetako Talde Independentea | |
Juan Jose Bizkai Zalba | 1983 | 1987 | Gazteak | |
Jesus Mari Txapar Apezarena | 1987 | 1995 | Gazteak | |
Jesus Mari Txapar Apezarena | 1995 | 1999 | kudeaketa-batzordea | |
Jorge Eginoa Txapar | 1999 | 2003 | Orbaizetako Independenteak | |
Jesus Mari Eginoa Barberena | 2003 | 2011 | Orbaizetako Talde Independentea | |
Fermin Erdozain Larrañeta | 2011 | 2015 | Txantxalan | |
Sergio Mujika Txapar | 2015 | jardunean | Txantxalan |
Nafarroako Autobus Konpainiak Aezkoa Iruñekin batzen du. Autobus lineak honako ibilbidea egiten du:
Luis Luziano Bonapartek, 1869an, Aezkoako herri guztiak sailkatu zituen, behe-nafarrera euskalkian, hegoaldeko Pirinio ibarretik bakarra.[23]
Koldo Zuazok, 2010ean, Aezkoak nafar-lapurtera euskalkian sailkatu zituen.[24]
Ibar honetan hitz egiten den euskarak bere berezitasunak ditu. Horregatik sailkatzen da Aezkera azpieuskalkian. Euskara batuaren itzalean alfabetatutako hainbat euskaldun baden arren, Aezkoako mintzaira zaharra oso hiztun gutxik dakite. 2007ko udazkenean, hamar bat aezkerazko euskaldun behintzat baziren, baina horietako bat besterik ez zen 50 urtetik beherakoa.
Nafarroako Gobernuak onartutako Euskararen Foru Legeari jarraituz, Aezkoa eremu euskalduneko udalerria da. 2018eko erroldan, herritarren % 33,90ek zekien euskaraz.
Nafarroako artxiboan dagoen 1817. urteko dokumentu baten arabera, Aezkoa ibarreko bizilagunak eta bertakoak beren oihal zuri-beltzezko jantziagatik bereizten ziren. Oihal horiek beraiek egiten zituzten beren aziendaren artilearekin, eta beren etxeetan garbitzen, iruten eta ehuntzen zituzten. Oihalezko piezak, gero, batanatuak, ehunduak eta beltzez tindatuak izaten ziren. Haiek ebaki, josi eta egiten zituzten galtzerdiak, txupak, basapiztiak eta golillak, kaputxa txikiarekin erabiltzen zituztenak, mahuka bikoitzekoak, bizidun haragitsuekin, eta haietako batzuk eliza, ezkontza, bataio eta Ibarreko Batzarretako eginkizunetarako gala-jantziak ziren.
Resureccion Maria Azkuek bere Euskal Kantutegi Herrikoia argitaratu dituen narrazio, maitasun, areka, erlijioso, elegia eta erronda kantu batzuk jaso ditu. Eguberrietako kantak aipa daitezke aipagarritzat. Guztiak aezkeraz daude. Hauek dira: Eguberri, Birjiña Arantzazukoa, Ama Birjiña, Nora zoazun erran daztazu, Abu nina, Katalina, Ea Mea, Gure Jesus, Kristi on batek, Ttakur ttiki gorritto bat, Sugea dabil bularrez, Kantatzen bear det asi, Arrosaren botigak eta Sujet eder bat.[25]
Hainbat pertsonaia mitologiko ezagun daude ibarran:[26]
Hauek dira udalerriko xei (aezkeraz; jai) nagusiak: