edit |
5-HT7 serotoninski receptor | |||
---|---|---|---|
Identifikatori | |||
Simboli | HTR7; 5-HT7 | ||
Vanjski ID | OMIM: 182137 MGI: 99841 HomoloGene: 20244 IUPHAR: 5-HT7 GeneCards: HTR7 Gene | ||
Pregled RNK izražavanja | |||
podaci | |||
Ortolozi | |||
Vrsta | Čovek | Miš | |
Entrez | 3363 | 15566 | |
Ensembl | ENSG00000148680 | ENSMUSG00000024798 | |
UniProt | P34969 | Q14A50 | |
RefSeq (mRNA) | NM_000872 | NM_008315 | |
RefSeq (protein) | NP_000863 | NP_032341 | |
Lokacija (UCSC) | Chr 10: 92.49 - 92.61 Mb | Chr 19: 36.03 - 36.12 Mb | |
PubMed pretraga | [1] | [2] |
5-HT7 receptor je član familije G-protein spregnutih receptora. On se aktivira neurotransmiterom serotoninom (5-hidroksitriptamin, 5-HT)[1] 5-HT7 receptor je spregnut sa Gs (stimuliše produkciju intraćelijskog signalnog molekula cAMP)[2][3] i izražen je u mnoštvu humanih tkiva, a posebno u mozgu, gastrointestinalnom traktu, i u raznim krvnim sudovima.[3] Ovaj receptor je bio meta razvoja lekova za lečenje nekoliko kliničkih poremećaja.[4] 5-HT7 receptor je kodiran HTR7 genom, koji kod ljudi ima tri splajsne varijante.[5]
Kod ljudi, neurotransmiter serotonin (5-Hidroksitriptamin (5-HT)) učestvuje u raznim kognitivnim i behavioralnim funkcijama. Serotoninski receptor inicira signalnu kaskadu koja započinje oslobađanjem stimulatornog G protein Gs iz GPCR kompleksa. Gs zatim aktivora adenilat ciklazu koja povišava Intracelularne nivoe sekundarnih glasnika cAMP.
5-HT7 receptor učestvuje u relaksaciji glatkih mišića vaskulaturnog i gastrointestinalnog trakta.[1] Najviše gustine 5-HT7 receptora su u talamusu i hipotalamusu. On je prisutan u znatnoj meri i u hipokampusu i korteksu. 5-HT7 receptor učestvuje u termoregulaciji, cirkadijalnom ritmu, učenju, memoriji, i spavanju. Smatra se da ovaj receptor učestvuje i u regulaciji raspoloženja, i da je stoga možda podesna meta za lečenje depresije.[6]
Brojni ligandi se vezuju za 5-HT7 receptor sa umerenim do visokog afiniteta.
Antagonisti se vezuju za receptor ali ne proizvode fiziološki respons, nego blokiraju dejstvo agonista ili inverznih agonista. Inverzni agonisti inhibiraju konstitutivnu aktivnost receptora, čime proizvode funkcionalne efekte suprotne agonistima (kod 5-HT7 receptora: ↓cAMP).[11][12] Antagonisti i inverzni agonisti se tipično kolektivno nazivaju „antagonistima“ i, u slučaju 5-HT7 receptora, diferencijacija između antagonista i inverznih agonista je problematična zbog različitih nivoa efikasnosti inverznih agonista među splajsnim varijantama receptora. Na primer, mesulergin i metergolin su antagonisti na h5-HT7(a) i h5-HT7(d) izoformama, dok su inverzni agonisti na h5-HT7(b) splajsnoj varijanti.[13]
Inaktivirajući antagonisti su nekompetitivni antagonisti koji permanentno onesposobljavaju receptor, što je naizgled slično desenzitaciji receptora. Do inaktivacije 5-HT7 receptor ne dolazi putem klasičnih mehanizama kao što su fosforilacija, regrutovanje beta-arestina, i internalizacija.[21] Inaktivirajući antagonisti interaguju sa 5-HT7 receptorom u ireverzibilnom/pseudo-ireverzibilnom maniru, kao što je slučaj sa [3H]risperidonom.[22][23]